rozsadzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rozsądzić

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ sadzić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈsa.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧sa‧dzić

Verb

[edit]

rozsadzić pf (imperfective rozsadzać)

  1. (transitive) to burst
  2. (transitive) to explode (to ruin or destroy a structure, idea, organization, etc. from the inside)
    • 2016 October 1, Robert Cheda, “Kim pan jest, panie Gorbaczow?”, in Rzeczpospolita[1], archived from the original on 2021-09-18:
      Odrodzenie nurtów niepodległościowych ostatecznie rozsadziło imperium od środka, zgodnie zresztą z przewidywaniami Zbigniewa Brzezińskiego.
      The rebirth of independence movements at last destroyed the empire from the inside – following Zbigniew Brzeziński's predictions.
    • 2018 February 24, Maciej Zięba, “Scjentyzm i nieludzki świat”, in Rzeczpospolita[2], archived from the original on 2021-10-24:
      [...] pewność posiadania absolutnej, naukowej prawdy, która dominowała w nauce przez blisko dwa stulecia, na początku ubiegłego wieku zaczęła się walić, aż w końcu legła w gruzach. Powstanie mechaniki kwantowej i teorii względności rozsadziło świat naiwnego determinizmu i materializmu.
      The certainty that one would have absolute, scientific truth, which was dominant in science for about two centuries, started to receive blows at the start of the previous century until it finally lay in ruins. The development of quantum mechanics and the theory of relativity exploded the world of naive determinism and materialism.
  3. (transitive, of emotion) to overcome, to affect someone uncontrollably
  4. (transitive, of pain) to torment, to affect a body part intensely
  5. (transitive, agriculture, horticulture) to replant seedlings further apart after a period of growth
  6. (transitive) to seat or place people separately, further apart, or throughout a large space

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozsadzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozsadzić
future tense 1st rozsadzę rozsadzimy
2nd rozsadzisz rozsadzicie
3rd rozsadzi rozsadzą
impersonal rozsadzi się
past tense 1st rozsadziłem,
-(e)m rozsadził
rozsadziłam,
-(e)m rozsadziła
rozsadziłom,
-(e)m rozsadziło
rozsadziliśmy,
-(e)śmy rozsadzili
rozsadziłyśmy,
-(e)śmy rozsadziły
2nd rozsadziłeś,
-(e)ś rozsadził
rozsadziłaś,
-(e)ś rozsadziła
rozsadziłoś,
-(e)ś rozsadziło
rozsadziliście,
-(e)ście rozsadzili
rozsadziłyście,
-(e)ście rozsadziły
3rd rozsadził rozsadziła rozsadziło rozsadzili rozsadziły
impersonal rozsadzono
conditional 1st rozsadziłbym,
bym rozsadził
rozsadziłabym,
bym rozsadziła
rozsadziłobym,
bym rozsadziło
rozsadzilibyśmy,
byśmy rozsadzili
rozsadziłybyśmy,
byśmy rozsadziły
2nd rozsadziłbyś,
byś rozsadził
rozsadziłabyś,
byś rozsadziła
rozsadziłobyś,
byś rozsadziło
rozsadzilibyście,
byście rozsadzili
rozsadziłybyście,
byście rozsadziły
3rd rozsadziłby,
by rozsadził
rozsadziłaby,
by rozsadziła
rozsadziłoby,
by rozsadziło
rozsadziliby,
by rozsadzili
rozsadziłyby,
by rozsadziły
impersonal rozsadzono by
imperative 1st niech rozsadzę rozsadźmy
2nd rozsadź rozsadźcie
3rd niech rozsadzi niech rozsadzą
passive adjectival participle rozsadzony rozsadzona rozsadzone rozsadzeni rozsadzone
anterior adverbial participle rozsadziwszy
verbal noun rozsadzenie

Further reading

[edit]
  • rozsadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozsadzić in Polish dictionaries at PWN