sforsować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ forsować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /sfɔrˈsɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: sfor‧so‧wać

Verb

[edit]

sforsować pf (imperfective forsować)

  1. (transitive) to thrust (to make an advance with force)
  2. (reflexive with się) to overextend oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of sforsować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sforsować
future tense 1st sforsuję sforsujemy
2nd sforsujesz sforsujecie
3rd sforsuje sforsują
impersonal sforsuje się
past tense 1st sforsowałem,
-(e)m sforsował
sforsowałam,
-(e)m sforsowała
sforsowałom,
-(e)m sforsowało
sforsowaliśmy,
-(e)śmy sforsowali
sforsowałyśmy,
-(e)śmy sforsowały
2nd sforsowałeś,
-(e)ś sforsował
sforsowałaś,
-(e)ś sforsowała
sforsowałoś,
-(e)ś sforsowało
sforsowaliście,
-(e)ście sforsowali
sforsowałyście,
-(e)ście sforsowały
3rd sforsował sforsowała sforsowało sforsowali sforsowały
impersonal sforsowano
conditional 1st sforsowałbym,
bym sforsował
sforsowałabym,
bym sforsowała
sforsowałobym,
bym sforsowało
sforsowalibyśmy,
byśmy sforsowali
sforsowałybyśmy,
byśmy sforsowały
2nd sforsowałbyś,
byś sforsował
sforsowałabyś,
byś sforsowała
sforsowałobyś,
byś sforsowało
sforsowalibyście,
byście sforsowali
sforsowałybyście,
byście sforsowały
3rd sforsowałby,
by sforsował
sforsowałaby,
by sforsowała
sforsowałoby,
by sforsowało
sforsowaliby,
by sforsowali
sforsowałyby,
by sforsowały
impersonal sforsowano by
imperative 1st niech sforsuję sforsujmy
2nd sforsuj sforsujcie
3rd niech sforsuje niech sforsują
passive adjectival participle sforsowany sforsowana sforsowane sforsowani sforsowane
anterior adverbial participle sforsowawszy
verbal noun sforsowanie
[edit]
adjective
adverb

Further reading

[edit]
  • sforsować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sforsować in Polish dictionaries at PWN