sklepać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ klepać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

sklepać pf (imperfective sklepywać)

  1. (transitive) to make a metal object flat or thin by tapping
    Synonym: wyklepać
  2. (transitive, colloquial) to beat up (to give a beating to)
    Synonym: pobić

Conjugation

[edit]
Conjugation of sklepać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepać
future tense 1st sklepię sklepiemy
2nd sklepiesz sklepiecie
3rd sklepie sklepią
impersonal sklepie się
past tense 1st sklepałem,
-(e)m sklepał
sklepałam,
-(e)m sklepała
sklepałom,
-(e)m sklepało
sklepaliśmy,
-(e)śmy sklepali
sklepałyśmy,
-(e)śmy sklepały
2nd sklepałeś,
-(e)ś sklepał
sklepałaś,
-(e)ś sklepała
sklepałoś,
-(e)ś sklepało
sklepaliście,
-(e)ście sklepali
sklepałyście,
-(e)ście sklepały
3rd sklepał sklepała sklepało sklepali sklepały
impersonal sklepano
conditional 1st sklepałbym,
bym sklepał
sklepałabym,
bym sklepała
sklepałobym,
bym sklepało
sklepalibyśmy,
byśmy sklepali
sklepałybyśmy,
byśmy sklepały
2nd sklepałbyś,
byś sklepał
sklepałabyś,
byś sklepała
sklepałobyś,
byś sklepało
sklepalibyście,
byście sklepali
sklepałybyście,
byście sklepały
3rd sklepałby,
by sklepał
sklepałaby,
by sklepała
sklepałoby,
by sklepało
sklepaliby,
by sklepali
sklepałyby,
by sklepały
impersonal sklepano by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepie niech sklepią
passive adjectival participle sklepany sklepana sklepane sklepani sklepane
anterior adverbial participle sklepawszy
verbal noun sklepanie

Further reading

[edit]
  • sklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepać in Polish dictionaries at PWN