skubnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From skubać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈskub.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ubnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: skub‧nąć

Verb

[edit]

skubnąć pf (imperfective skubać)

  1. (transitive) to pluck, to pick, to pull
  2. (transitive) to nibble
  3. (reflexive with się) to nibble oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of skubnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skubnąć
future tense 1st skubnę skubniemy
2nd skubniesz skubniecie
3rd skubnie skubną
impersonal skubnie się
past tense 1st skubnąłem,
-(e)m skubnął
skubnęłam,
-(e)m skubnęła
skubnęłom,
-(e)m skubnęło
skubnęliśmy,
-(e)śmy skubnęli
skubnęłyśmy,
-(e)śmy skubnęły
2nd skubnąłeś,
-(e)ś skubnął
skubnęłaś,
-(e)ś skubnęła
skubnęłoś,
-(e)ś skubnęło
skubnęliście,
-(e)ście skubnęli
skubnęłyście,
-(e)ście skubnęły
3rd skubnął skubnęła skubnęło skubnęli skubnęły
impersonal skubnięto
conditional 1st skubnąłbym,
bym skubnął
skubnęłabym,
bym skubnęła
skubnęłobym,
bym skubnęło
skubnęlibyśmy,
byśmy skubnęli
skubnęłybyśmy,
byśmy skubnęły
2nd skubnąłbyś,
byś skubnął
skubnęłabyś,
byś skubnęła
skubnęłobyś,
byś skubnęło
skubnęlibyście,
byście skubnęli
skubnęłybyście,
byście skubnęły
3rd skubnąłby,
by skubnął
skubnęłaby,
by skubnęła
skubnęłoby,
by skubnęło
skubnęliby,
by skubnęli
skubnęłyby,
by skubnęły
impersonal skubnięto by
imperative 1st niech skubnę skubnijmy
2nd skubnij skubnijcie
3rd niech skubnie niech skubną
passive adjectival participle skubnięty skubnięta skubnięte skubnięci skubnięte
anterior adverbial participle skubnąwszy
verbal noun skubnięcie

Further reading

[edit]
  • skubnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skubnąć in Polish dictionaries at PWN