strzała

See also: Strzała, strzałą, and Strzałą

Polish

strzała

Etymology

Inherited from Old Polish strzała, from Proto-Slavic *strěla, from Proto-Indo-European *strel-, *strēl-, from *ster- (“line, streak, stripe; jet, spurt; beam”). Cognate with Czech střela (“projectile”), Lithuanian strėlė (“arrow”), English streal (“arrow”), German Strahl (“beam, ray”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstʂa.wa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awa
• Syllabification: strza‧ła
• Homophone: Strzała

Noun

strzała f (diminutive strzałka)

1. arrow (projectile)
2. straight, clear trunk (of a tree)

Declension

Declension of strzała

	singular	plural
nominative	strzała	strzały
genitive	strzały	strzał
dative	strzale	strzałom
accusative	strzałę	strzały
instrumental	strzałą	strzałami
locative	strzale	strzałach
vocative	strzało	strzały

Derived terms

• strzałowy

 

Related terms

• strzelać
• strzelba
• strzelec
• strzelić
• strzelisty
• strzeliwo

 

Interjection

strzała

1. yo; hello

Further reading

• strzała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strzała in Polish dictionaries at PWN