subaemulatio

Latin

Etymology

From subaemulor (“accumulate secretly”) +‎ -tiō, from sub- +‎ aemulor.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /su.bae̯.muˈlaː.ti.oː/, [s̠ʊbäe̯mʊˈɫ̪äːt̪ioː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /su.be.muˈlat.t͡si.o/, [subemuˈlät̪ː͡s̪io]

Noun

subaemulātiō f (genitive subaemulātiōnis); third declension

1. secret rivalry

Declension

Third-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	subaemulātiō	subaemulātiōnēs
Genitive	subaemulātiōnis	subaemulātiōnum
Dative	subaemulātiōnī	subaemulātiōnibus
Accusative	subaemulātiōnem	subaemulātiōnēs
Ablative	subaemulātiōne	subaemulātiōnibus
Vocative	subaemulātiō	subaemulātiōnēs

References

• “subaemulatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• subaemulatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.