szkatuła

Polish

Etymology

Borrowed from Italian scatola (“box; tin, can”), from Medieval Latin căstula (“basket”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂkaˈtu.wa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uwa
• Syllabification: szka‧tu‧ła

Noun

szkatuła f (diminutive szkatułka)

1. small chest used to store valuables; coffer, jewel case
2. (figurative) money, wealth

Declension

Declension of szkatuła

	singular	plural
nominative	szkatuła	szkatuły
genitive	szkatuły	szkatuł
dative	szkatule	szkatułom
accusative	szkatułę	szkatuły
instrumental	szkatułą	szkatułami
locative	szkatule	szkatułach
vocative	szkatuło	szkatuły

Related terms

adjective

• szkatułkowy

 

noun

• szkatułeczka

 

Further reading

• szkatuła in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkatuła in Polish dictionaries at PWN