tczeć

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tt͡ʃʲɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /tt͡ʃʲɛt͡ɕ/

Verb

tczeć impf

1. (intransitive) to be stuck, to jut, to protrude, to stick out

   Synonyms: róść, wynikać, wysiadać, wyskitać się

   • 1930 [c. 1455], chapter 26, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], section 7:

     Prziszedl Dauid a Abyzai k lyudu w noci y nalyazlasta Saula leszøcz a spyøcz w stanye, a kopye tczøcz w zemy (invenerunt... hastam fixam in terra) u gego glowi

     [Przyszedł Dawid a Abizaj k ludu w nocy i nalazłasta Saula leżąc a śpiąc w stanie a kopije tcząc w ziemi (invenerunt... hastam fixam in terra) u jego głowy]

Related terms

nouns

• tkacz
• tyka

 

verbs

• tkać impf
• tknąć pf
• tykać impf

 

Descendants

• Polish: tczeć (obsolete)

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “tczeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN