uciekinier
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
uciekinier m pers (female equivalent uciekinierka)
Declension[edit]
Declension of uciekinier
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | uciekinier | uciekinierzy/uciekiniery (deprecative) |
genitive | uciekiniera | uciekinierów |
dative | uciekinierowi | uciekinierom |
accusative | uciekiniera | uciekinierów |
instrumental | uciekinierem | uciekinierami |
locative | uciekinierze | uciekinierach |
vocative | uciekinierze | uciekinierzy |
Derived terms[edit]
adjective
noun
Related terms[edit]
noun
verb
Further reading[edit]
- uciekinier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uciekinier in Polish dictionaries at PWN