udupić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ dupa +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈdu.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: u‧du‧pić

Verb

[edit]

udupić pf (imperfective udupiać)

  1. (transitive, vulgar) to fuck, to put one's ass in a sling, to screw, to screw over

Conjugation

[edit]
Conjugation of udupić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udupić
future tense 1st udupię udupimy
2nd udupisz udupicie
3rd udupi udupią
impersonal udupi się
past tense 1st udupiłem,
-(e)m udupił
udupiłam,
-(e)m udupiła
udupiłom,
-(e)m udupiło
udupiliśmy,
-(e)śmy udupili
udupiłyśmy,
-(e)śmy udupiły
2nd udupiłeś,
-(e)ś udupił
udupiłaś,
-(e)ś udupiła
udupiłoś,
-(e)ś udupiło
udupiliście,
-(e)ście udupili
udupiłyście,
-(e)ście udupiły
3rd udupił udupiła udupiło udupili udupiły
impersonal udupiono
conditional 1st udupiłbym,
bym udupił
udupiłabym,
bym udupiła
udupiłobym,
bym udupiło
udupilibyśmy,
byśmy udupili
udupiłybyśmy,
byśmy udupiły
2nd udupiłbyś,
byś udupił
udupiłabyś,
byś udupiła
udupiłobyś,
byś udupiło
udupilibyście,
byście udupili
udupiłybyście,
byście udupiły
3rd udupiłby,
by udupił
udupiłaby,
by udupiła
udupiłoby,
by udupiło
udupiliby,
by udupili
udupiłyby,
by udupiły
impersonal udupiono by
imperative 1st niech udupię udupmy
2nd udup udupcie
3rd niech udupi niech udupią
passive adjectival participle udupiony udupiona udupione udupieni udupione
anterior adverbial participle udupiwszy
verbal noun udupienie

Further reading

[edit]
  • udupić in Polish dictionaries at PWN