utlenić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ tlen +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈtlɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧tle‧nić

Verb

[edit]

utlenić pf (imperfective utleniać)

  1. (transitive, chemistry) to oxidize
  2. (transitive, colloquial) to bleach (hair)
    Synonym: tlenić
  3. (reflexive with się, chemistry) to oxidize (undergo oxidation)

Conjugation

[edit]
Conjugation of utlenić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utlenić
future tense 1st utlenię utlenimy
2nd utlenisz utlenicie
3rd utleni utlenią
impersonal utleni się
past tense 1st utleniłem,
-(e)m utlenił
utleniłam,
-(e)m utleniła
utleniłom,
-(e)m utleniło
utleniliśmy,
-(e)śmy utlenili
utleniłyśmy,
-(e)śmy utleniły
2nd utleniłeś,
-(e)ś utlenił
utleniłaś,
-(e)ś utleniła
utleniłoś,
-(e)ś utleniło
utleniliście,
-(e)ście utlenili
utleniłyście,
-(e)ście utleniły
3rd utlenił utleniła utleniło utlenili utleniły
impersonal utleniono
conditional 1st utleniłbym,
bym utlenił
utleniłabym,
bym utleniła
utleniłobym,
bym utleniło
utlenilibyśmy,
byśmy utlenili
utleniłybyśmy,
byśmy utleniły
2nd utleniłbyś,
byś utlenił
utleniłabyś,
byś utleniła
utleniłobyś,
byś utleniło
utlenilibyście,
byście utlenili
utleniłybyście,
byście utleniły
3rd utleniłby,
by utlenił
utleniłaby,
by utleniła
utleniłoby,
by utleniło
utleniliby,
by utlenili
utleniłyby,
by utleniły
impersonal utleniono by
imperative 1st niech utlenię utleńmy
2nd utleń utleńcie
3rd niech utleni niech utlenią
passive adjectival participle utleniony utleniona utlenione utlenieni utlenione
anterior adverbial participle utleniwszy
verbal noun utlenienie
[edit]

Further reading

[edit]
  • utlenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utlenić in Polish dictionaries at PWN