varbi

Esperanto

Etymology

Derived from German werben, ultimately from Proto-Germanic *hwerbaną (“to turn; to move; to change”). Compare Dutch werven (“to recruit”), English wharve (“to turn over”), Swedish värva (“to recruit”), Russian вербова́ть (verbovátʹ, “to recruit, enlist”), Polish werbować (“to recruit, enroll”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ˈvarbi]
• Rhymes: -arbi
• Hyphenation: var‧bi

Verb

varbi (present varbas, past varbis, future varbos, conditional varbus, volitive varbu)

1. to recruit

Conjugation

Conjugation of varbi present past future singular plural singular plural singular plural tense varbas varbis varbos active participle varbanta varbantaj varbinta varbintaj varbonta varbontaj acc. varbantan varbantajn varbintan varbintajn varbontan varbontajn passive participle varbata varbataj varbita varbitaj varbota varbotaj acc. varbatan varbatajn varbitan varbitajn varbotan varbotajn nominal active participle varbanto varbantoj varbinto varbintoj varbonto varbontoj acc. varbanton varbantojn varbinton varbintojn varbonton varbontojn nominal passive participle varbato varbatoj varbito varbitoj varboto varbotoj acc. varbaton varbatojn varbiton varbitojn varboton varbotojn adverbial active participle varbante varbinte varbonte adverbial passive participle varbate varbite varbote infinitive varbi imperative varbu conditional varbus

Derived terms

• varbiĝi (to enlist)

See also

• dungi (“to employ”)

Sicilian

Noun

varbi

1. plural of varba