verleren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
verleren
- (transitive) to forget (something learned)
Inflection[edit]
Conjugation of verleren (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verleren | |||
past singular | verleerde | |||
past participle | verleerd | |||
infinitive | verleren | |||
gerund | verleren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verleer | verleerde | ||
2nd person sing. (jij) | verleert | verleerde | ||
2nd person sing. (u) | verleert | verleerde | ||
2nd person sing. (gij) | verleert | verleerde | ||
3rd person singular | verleert | verleerde | ||
plural | verleren | verleerden | ||
subjunctive sing.1 | verlere | verleerde | ||
subjunctive plur.1 | verleren | verleerden | ||
imperative sing. | verleer | |||
imperative plur.1 | verleert | |||
participles | verlerend | verleerd | ||
1) Archaic. |