vrijkomen

Dutch

Etymology

From vrij +‎ komen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrɛi̯koːmə(n)/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: vrij‧ko‧men

Verb

vrijkomen

1. to get out, to get released

   Na 20 jaar zitten kwam de moordenaar weer vrij.

   After 20 years in prison, the murderer was released.

2. become free, become available

   Wegens afzegging is er een plaats vrijgekomen bij mijn workshop.

   Due to cancellation, a place has become available at my workshop.

3. (chemistry) to get released

   Kernenergie is energie die vrijkomt met behulp van de brandstof uranium.

   Nuclear energy is energy that gets released using the fuel uranium.

Inflection

Conjugation of vrijkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive	vrijkomen
past singular	kwam vrij
past participle	vrijgekomen
infinitive	vrijkomen
gerund	vrijkomen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kom vrij	kwam vrij	vrijkom	vrijkwam
2nd person sing. (jij)	komt vrij	kwam vrij	vrijkomt	vrijkwam
2nd person sing. (u)	komt vrij	kwam vrij	vrijkomt	vrijkwam
2nd person sing. (gij)	komt vrij	kwaamt vrij	vrijkomt	vrijkwaamt
3rd person singular	komt vrij	kwam vrij	vrijkomt	vrijkwam
plural	komen vrij	kwamen vrij	vrijkomen	vrijkwamen
subjunctive sing.1	kome vrij	kwame vrij	vrijkome	vrijkwame
subjunctive plur.1	komen vrij	kwamen vrij	vrijkomen	vrijkwamen
imperative sing.	kom vrij
imperative plur.1	komt vrij
participles	vrijkomend	vrijgekomen
1) Archaic.

Anagrams

• komen vrij