winogrodnik

Polish

From obsolete winograd／winogrod +‎ -nik.^[1] First attested in 1612.^[2]

winogrodnik m pers

Declension of winogrodnik

	singular	plural
nominative	winogrodnik	winogrodnicy/winogrodniki (deprecative)
genitive	winogrodnika	winogrodników
dative	winogrodnikowi	winogrodnikom
accusative	winogrodnika	winogrodników
instrumental	winogrodnikiem	winogrodnikami
locative	winogrodniku	winogrodnikach
vocative	winogrodniku	winogrodnicy

^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “wino”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
^ Paweł Kupiszewski (18.10.2022) “WINOGRODNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

winogrodnik in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “winogrodnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
Aleksander Zdanowicz (1861) “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 619
winogrodnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego