wjelk

See also: Wjelk

Lower Sorbian

FWOTD – 10 October 2023

Alternative forms

• ẃelk (superseded)

Etymology

From Proto-Slavic *vьlkъ, from Proto-Balto-Slavic *wilkás, from Proto-Indo-European *wĺ̥kʷos.

Pronunciation

• IPA^(key): /vʲɛlk/, [vʲelk]; /jɛlk/, [jelk]

Noun

wjelk m animal (feminine wjelcyca)

1. wolf
2. dry rot

Declension

Declension of wjelk

	Singular	Dual	Plural
Nominative	wjelk	wjelka	wjelki
Genitive	wjelka	wjelkowu	wjelkow
Dative	wjelkoju	wjelkoma	wjelkam
Accusative	wjelka	wjelkowu	wjelki, wjelkow
Instrumental	wjelkom	wjelkoma	wjelkami
Locative	wjelku	wjelkoma	wjelkach

Derived terms

• wjelceńc
• wjelcyšćo
• wjelkowaty
• wjelkowy

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “ẃelk”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “wjelk”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьlkъ, from Proto-Balto-Slavic *wilkás, from Proto-Indo-European *wĺ̥kʷos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɥɛlk/
• Rhymes: -ɛlk
• Homophone: Wjelk
• Syllabification: wjelk

Noun

wjelk m animal

1. wolf (canid)

Declension

Declension of wjelk

	singular	dual	plural
nominative	wjelk	wjelkaj	wjelki
genitive	wjelka	wjelkow	wjelkow
dative	wjelkej	wjelkomaj	wjelkam
accusative	wjelka	wjelkaj	wjelki
instrumental	wjelkom	wjelkomaj	wjelkami
locative	wjelku	wjelkomaj	wjelkach
vocative	wjelko	wjelkaj	wjelki

Derived terms

proper nouns

• Wjelk m pers

 

Further reading

• “wjelk” in Soblex