wnuczę

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wnuczę, from Proto-Slavic *vъnučę.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvnu.t͡ʂɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɛ
• Syllabification: wnu‧czę

Noun

wnuczę n (diminutive wnuczątko)

1. (dated except in the plural) grandchild

Declension

Declension of wnuczę

	singular	plural
nominative	wnuczę	wnuczęta
genitive	wnuczęcia	wnucząt
dative	wnuczęciu	wnuczętom
accusative	wnuczę	wnuczęta
instrumental	wnuczęciem	wnuczętami
locative	wnuczęciu	wnuczętach
vocative	wnuczę	wnuczęta

Related terms

• wnuczek
• wnuczka

 

Further reading

• wnuczę in Polish dictionaries at PWN