wygryźć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ gryźć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wygryźć pf (imperfective wygryzać)

  1. (transitive) to bite out, to gnaw out
  2. (transitive) to eat something completely by biting
  3. (transitive, colloquial) to bump, to oust (to force someone, usually by intrigue, to leave a position or to get out of somewhere)
  4. (reflexive with się, colloquial) to bump each other, to oust each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of wygryźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygryźć
future tense 1st wygryzę wygryziemy
2nd wygryziesz wygryziecie
3rd wygryzie wygryzą
impersonal wygryzie się
past tense 1st wygryzłem,
-(e)m wygryzł
wygryzłam,
-(e)m wygryzła
wygryzłom,
-(e)m wygryzło
wygryźliśmy,
-(e)śmy wygryźli
wygryzłyśmy,
-(e)śmy wygryzły
2nd wygryzłeś,
-(e)ś wygryzł
wygryzłaś,
-(e)ś wygryzła
wygryzłoś,
-(e)ś wygryzło
wygryźliście,
-(e)ście wygryźli
wygryzłyście,
-(e)ście wygryzły
3rd wygryzł wygryzła wygryzło wygryźli wygryzły
impersonal wygryziono
conditional 1st wygryzłbym,
bym wygryzł
wygryzłabym,
bym wygryzła
wygryzłobym,
bym wygryzło
wygryźlibyśmy,
byśmy wygryźli
wygryzłybyśmy,
byśmy wygryzły
2nd wygryzłbyś,
byś wygryzł
wygryzłabyś,
byś wygryzła
wygryzłobyś,
byś wygryzło
wygryźlibyście,
byście wygryźli
wygryzłybyście,
byście wygryzły
3rd wygryzłby,
by wygryzł
wygryzłaby,
by wygryzła
wygryzłoby,
by wygryzło
wygryźliby,
by wygryźli
wygryzłyby,
by wygryzły
impersonal wygryziono by
imperative 1st niech wygryzę wygryźmy
2nd wygryź wygryźcie
3rd niech wygryzie niech wygryzą
passive adjectival participle wygryziony wygryziona wygryzione wygryzieni wygryzione
anterior adverbial participle wygryzłszy
verbal noun wygryzienie

Further reading

[edit]
  • wygryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygryźć in Polish dictionaries at PWN