From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From wy- + gubić.
- IPA(key): /vɨˈɡu.bit͡ɕ/
- Rhymes: -ubit͡ɕ
- Syllabification: wy‧gu‧bić
wygubić pf
- (transitive) to eradicate, to exterminate, to uproot
Conjugation of wygubić pf
|
wygubić
|
wygubię
|
wygubimy
|
wygubisz
|
wygubicie
|
wygubi
|
wygubią
|
wygubi się
|
wygubiłem, -(e)m wygubił
|
wygubiłam, -(e)m wygubiła
|
wygubiłom, -(e)m wygubiło
|
wygubiliśmy, -(e)śmy wygubili
|
wygubiłyśmy, -(e)śmy wygubiły
|
wygubiłeś, -(e)ś wygubił
|
wygubiłaś, -(e)ś wygubiła
|
wygubiłoś, -(e)ś wygubiło
|
wygubiliście, -(e)ście wygubili
|
wygubiłyście, -(e)ście wygubiły
|
wygubił
|
wygubiła
|
wygubiło
|
wygubili
|
wygubiły
|
wygubiono
|
wygubiłbym, bym wygubił
|
wygubiłabym, bym wygubiła
|
wygubiłobym, bym wygubiło
|
wygubilibyśmy, byśmy wygubili
|
wygubiłybyśmy, byśmy wygubiły
|
wygubiłbyś, byś wygubił
|
wygubiłabyś, byś wygubiła
|
wygubiłobyś, byś wygubiło
|
wygubilibyście, byście wygubili
|
wygubiłybyście, byście wygubiły
|
wygubiłby, by wygubił
|
wygubiłaby, by wygubiła
|
wygubiłoby, by wygubiło
|
wygubiliby, by wygubili
|
wygubiłyby, by wygubiły
|
wygubiono by
|
niech wygubię
|
wygubmy
|
wygub
|
wygubcie
|
niech wygubi
|
niech wygubią
|
wygubiony
|
wygubiona
|
wygubione
|
wygubieni
|
wygubione
|
wygubiwszy
|
wygubienie
|
- wygubić in Polish dictionaries at PWN