wykałaczka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: wykałaczką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From now obsolete wykałać (to pick out) +‎ -aczka.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɨ.kaˈwat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: wy‧ka‧łacz‧ka

Noun

[edit]

wykałaczka f

  1. toothpick

Declension

[edit]

Further reading

[edit]