wyznacznik

Polish

Etymology

From wyznaczać +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨzˈnat͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɲik
• Syllabification: wyz‧nacz‧nik

Noun

wyznacznik m inan

1. (mathematics) determinant

Declension

Declension of wyznacznik

	singular	plural
nominative	wyznacznik	wyznaczniki
genitive	wyznacznika	wyznaczników
dative	wyznacznikowi	wyznacznikom
accusative	wyznacznik	wyznaczniki
instrumental	wyznacznikiem	wyznacznikami
locative	wyznaczniku	wyznacznikach
vocative	wyznaczniku	wyznaczniki

Further reading

• wyznacznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyznacznik in Polish dictionaries at PWN