złorzeczenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From złorzeczyć + -enie.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]złorzeczenie n
- (uncountable) verbal noun of złorzeczyć
- curse, imprecation
- Synonym: przekleństwo
Declension
[edit]Declension of złorzeczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | złorzeczenie | złorzeczenia |
| genitive | złorzeczenia | złorzeczeń |
| dative | złorzeczeniu | złorzeczeniom |
| accusative | złorzeczenie | złorzeczenia |
| instrumental | złorzeczeniem | złorzeczeniami |
| locative | złorzeczeniu | złorzeczeniach |
| vocative | złorzeczenie | złorzeczenia |
Further reading
[edit]- złorzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- złorzeczenie in Polish dictionaries at PWN