zakładnictwo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From zakładnik +‎ -stwo. First attested in 1824.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /za.kwadˈɲit͡s.tfɔ/
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: za‧kład‧nic‧two

Noun

[edit]

zakładnictwo n

  1. (obsolete) hostagehood

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Józef Julian Sękowski (1824) Collectanea z dziejopisów tureckich rzeczy do historyi polskiey służących : z dodatkiem objaśnień potrzebnych i krytycznych uwag[1] (in Polish), volume 1, page 142

Further reading

[edit]