ablegacja

See also: ablegacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin ablēgātiō. First attested in 1676.

Pronunciation

• IPA^(key): /ab.lɛˈɡat͡s.ja/
• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ab‧le‧gac‧ja

Noun

ablegacja f

1. (Middle Polish) legation, mission

   Synonym: poselstwo

2. (obsolete, historical, Ancient Rome) honorable exile

Declension

Declension of ablegacja

	singular	plural
nominative	ablegacja	ablegacje
genitive	ablegacji	ablegacji/ablegacyj (archaic)
dative	ablegacji	ablegacjom
accusative	ablegację	ablegacje
instrumental	ablegacją	ablegacjami
locative	ablegacji	ablegacjach
vocative	ablegacjo	ablegacje

Related terms

noun

• ablegat

 

verb

• (Middle Polish) ablegować impf

 

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “ablegacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ablegacja”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2