âlim
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Ottoman Turkish عالم (ālim, “who knows, learned, erudite, a doctor of science”),[1][2] from Arabic عَالِم (ʕālim).[3]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
âlim (definite accusative âlimi, plural âlimler or (dated) ulema)
- alim, scholar, savant
- Synonym: bilgin
- İmâm-ı Gazâlî, Ehl-i Sünnet'in en büyük âlimlerindendir. ― Imam Gazali is one of the greatest alims of Sunni Islam.
Declension[edit]
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | âlim | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | âlimi | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | âlim | âlimler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | âlimi | âlimleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | âlime | âlimlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | âlimde | âlimlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | âlimden | âlimlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | âlimin | âlimlerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
References[edit]
- ^ Redhouse, James W. (1890) “عالم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1278
- ^ Kélékian, Diran (1911) “عالم”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 836
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “alim”, in Nişanyan Sözlük
Further reading[edit]
- “âlim”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “alim¹”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 210