αμελώ

Greek

Verb

αμελώ • (ameló) (past αμέλησα, passive αμελούμαι)

1. to neglect, forget

Conjugation

αμελώ, αμελούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αμελώ	αμελήσω	αμελούμαι	αμεληθώ
2 sg	αμελείς	αμελήσεις	αμελείσαι	αμεληθείς
3 sg	αμελεί	αμελήσει	αμελείται	αμεληθεί
1 pl	αμελούμε	αμελήσουμε, [-ομε]	αμελούμαστε	αμεληθούμε
2 pl	αμελείτε	αμελήσετε	αμελείστε	αμεληθείτε
3 pl	αμελούν(ε)	αμελήσουν(ε)	αμελούνται	αμεληθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αμελούσα	αμέλησα	[αμελούμουν(α)]	αμελήθηκα
2 sg	αμελούσες	αμέλησες	[αμελούσουν(α)]	αμελήθηκες
3 sg	αμελούσε	αμέλησε	αμελούνταν, {αμελείτο}	αμελήθηκε
1 pl	αμελούσαμε	αμελήσαμε	αμελούμασταν, (‑ούμαστε)	αμεληθήκαμε
2 pl	αμελούσατε	αμελήσατε	[αμελούσασταν, (‑ούσαστε)]	αμεληθήκατε
3 pl	αμελούσαν(ε)	αμέλησαν, αμελήσαν(ε)	αμελούνταν, {αμελούντο}	αμελήθηκαν, αμεληθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αμελώ ➤	θα αμελήσω ➤	θα αμελούμαι ➤	θα αμεληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αμελείς, …	θα αμελήσεις, …	θα αμελείσαι, …	θα αμεληθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αμελήσει   έχω, έχεις, … αμελημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αμεληθεί   είμαι, είσαι, … αμελημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αμελήσει   είχα, είχες, … αμελημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αμεληθεί   ήμουν, ήσουν, … αμελημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αμελήσει   θα έχω, θα έχεις, … αμελημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αμεληθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αμελημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αμέλησε	—	αμελήσου
2 pl	αμελείτε	αμελήστε	αμελείστε	αμεληθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αμελώντας ➤		αμελούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αμελήσει ➤		αμελημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αμελήσει		αμεληθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αμέλεια f (améleia, “negligence”)
• αμέλημα f (amélima, “accident”)
• αμελής (amelís, “neglectful”)
• αμελητέος (amelitéos, “negligible”)
• αμελλητί (amellití, “promptly, negligently”)