αντίπαλος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αντίπαλος • (antípalos) m (feminine αντίπαλη, neuter αντίπαλο)
Declension[edit]
Declension of αντίπαλος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αντίπαλος • | αντίπαλη • | αντίπαλο • | αντίπαλοι • | αντίπαλες • | αντίπαλα • |
genitive | αντίπαλου • | αντίπαλης • | αντίπαλου • | αντίπαλων • | αντίπαλων • | αντίπαλων • |
accusative | αντίπαλο • | αντίπαλη • | αντίπαλο • | αντίπαλους • | αντίπαλες • | αντίπαλα • |
vocative | αντίπαλε • | αντίπαλη • | αντίπαλο • | αντίπαλοι • | αντίπαλες • | αντίπαλα • |
Noun[edit]
αντίπαλος • (antípalos) m or f (plural αντίπαλοι)
Declension[edit]
Declension of αντίπαλος
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | αντίπαλος • | αντίπαλοι • | |
genitive | αντίπαλου •, αντιπάλου • | αντίπαλων •, αντιπάλων • | |
accusative | αντίπαλο • | αντίπαλους •, αντιπάλους • | |
vocative | αντίπαλε • | αντίπαλοι • | |
Second forms are formal. |
Related terms[edit]
- αντιπαλεύω (antipalévo, “to fight”)
- αντιπαλότητα f (antipalótita, “rivalry”)