απονενοημένος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Koine Greek ἀπονενοημένος (aponenoēménos).
Adjective[edit]
απονενοημένος • (aponenoïménos) m (feminine απονενοημένη, neuter απονενοημένο)
- desperate
- απονενοημένο διάβημα ― aponenoïméno diávima ― desperate deed; suicide
Declension[edit]
Declension of απονενοημένος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | απονενοημένος • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένοι • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
genitive | απονενοημένου • | απονενοημένης • | απονενοημένου • | απονενοημένων • | απονενοημένων • | απονενοημένων • |
accusative | απονενοημένο • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένους • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
vocative | απονενοημένε • | απονενοημένη • | απονενοημένο • | απονενοημένοι • | απονενοημένες • | απονενοημένα • |
Further reading[edit]
- “απονενοημένος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998