απρόοπτος

Greek

Adjective

απρόοπτος • (apróoptos) m (feminine απρόοπτη, neuter απρόοπτο)

1. unexpected, unforeseen

   Synonyms: απρόβλεπτος (apróvleptos), απροσδόκητος (aprosdókitos), απρόσμενος (aprósmenos)

2. (nominalised, neuter) the unexpected

Declension

Declension of απρόοπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απρόοπτος •	απρόοπτη •	απρόοπτο •	απρόοπτοι •	απρόοπτες •	απρόοπτα •
genitive	απρόοπτου •	απρόοπτης •	απρόοπτου •	απρόοπτων •	απρόοπτων •	απρόοπτων •
accusative	απρόοπτο •	απρόοπτη •	απρόοπτο •	απρόοπτους •	απρόοπτες •	απρόοπτα •
vocative	απρόοπτε •	απρόοπτη •	απρόοπτο •	απρόοπτοι •	απρόοπτες •	απρόοπτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απρόοπτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απρόοπτος, etc.)