αυτοκινούμενος

Greek

Etymology

Calque of English automotive. From Hellenistic Koine αὐτοκινέω / αὐτοκινῶ (“I have control of motion”). Morphologically, αυτο- (“auto-”) +‎ κινούμενος (“present perfect participle of κινώ "I move”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fto.ciˈnu.me.nos/
• Hyphenation: αυ‧το‧κι‧νού‧με‧νος

Adjective

αυτοκινούμενος • (aftokinoúmenos) m (feminine αυτοκινούμενη, neuter αυτοκινούμενο)

1. motorised (UK), motorized (US)
2. automotive

Declension

Declension of αυτοκινούμενος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυτοκινούμενος •	αυτοκινούμενη •	αυτοκινούμενο •	αυτοκινούμενοι •	αυτοκινούμενες •	αυτοκινούμενα •
genitive	αυτοκινούμενου •	αυτοκινούμενης •	αυτοκινούμενου •	αυτοκινούμενων •	αυτοκινούμενων •	αυτοκινούμενων •
accusative	αυτοκινούμενο •	αυτοκινούμενη •	αυτοκινούμενο •	αυτοκινούμενους •	αυτοκινούμενες •	αυτοκινούμενα •
vocative	αυτοκινούμενε •	αυτοκινούμενη •	αυτοκινούμενο •	αυτοκινούμενοι •	αυτοκινούμενες •	αυτοκινούμενα •

Synonyms

• αυτοκίνητος (aftokínitos, “adjective”)
• Α/Κ (A/K, initialism)

Antonyms

• ετεροκίνητος (eterokínitos, “moved by external source”)

Related terms

• see: αυτοκίνητο n (aftokínito, “automobile, car”)