δολοφονώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek δολοφονῶ (dolophonô), contracted form of δολοφονέω (dolophonéō). See δόλος m (dólos, “deceit”) and φόνος m (fónos, “murder”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðo.lo.foˈno/
• Hyphenation: δο‧λο‧φο‧νώ

Verb

δολοφονώ • (dolofonó) (past δολοφόνησα, passive δολοφονούμαι, p‑past δολοφονήθηκα, ppp δολοφονημένος)

1. to murder, assassinate

Conjugation

δολοφονώ, δολοφονούμαι/(δολοφονιέμαι)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	δολοφονώ	δολοφονήσω	δολοφονούμαι, δολοφονιέμαι1	δολοφονηθώ
2 sg	δολοφονείς	δολοφονήσεις	δολοφονείσαι - δολοφονιέσαι	δολοφονηθείς
3 sg	δολοφονεί	δολοφονήσει	δολοφονείται - δολοφονιέται	δολοφονηθεί
1 pl	δολοφονούμε	δολοφονήσουμε, [-ομε]	δολοφονούμαστε - δολοφονιόμαστε	δολοφονηθούμε
2 pl	δολοφονείτε	δολοφονήσετε	δολοφονείστε - δολοφονιέστε, δολοφονιόσαστε	δολοφονηθείτε
3 pl	δολοφονούν(ε)	δολοφονήσουν(ε)	δολοφονούνται - δολοφονιούνται, δολοφονιόνται	δολοφονηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	δολοφονούσα	δολοφόνησα	[δολοφονούμουν(α)] - δολοφονιόμουν(α)1	δολοφονήθηκα
2 sg	δολοφονούσες	δολοφόνησες	[δολοφονούσουν(α)] - δολοφονιόσουν(α)	δολοφονήθηκες
3 sg	δολοφονούσε	δολοφόνησε	δολοφονούνταν, {δολοφονείτο} - δολοφονιόταν(ε)	δολοφονήθηκε
1 pl	δολοφονούσαμε	δολοφονήσαμε	δολοφονούμασταν, (‑ούμαστε) - δολοφονιόμασταν, (‑ιόμαστε)	δολοφονηθήκαμε
2 pl	δολοφονούσατε	δολοφονήσατε	[δολοφονούσασταν, (‑ούσαστε)] - δολοφονιόσασταν, (‑ιόσαστε)	δολοφονηθήκατε
3 pl	δολοφονούσαν(ε)	δολοφόνησαν, δολοφονήσαν(ε)	δολοφονούνταν, {δολοφονούντο} - δολοφονιούνταν, (δολοφονιόντουσαν)	δολοφονήθηκαν, δολοφονηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα δολοφονώ ➤	θα δολοφονήσω ➤	θα δολοφονούμαι - δολοφονιέμαι ➤	θα δολοφονηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα δολοφονείς, …	θα δολοφονήσεις, …	θα δολοφονείσαι - δολοφονιέσαι, …	θα δολοφονηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … δολοφονήσει   έχω, έχεις, … δολοφονημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … δολοφονηθεί   είμαι, είσαι, … δολοφονημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … δολοφονήσει   είχα, είχες, … δολοφονημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … δολοφονηθεί   ήμουν, ήσουν, … δολοφονημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … δολοφονήσει   θα έχω, θα έχεις, … δολοφονημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … δολοφονηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … δολοφονημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	δολοφόνησε	—	δολοφονήσου
2 pl	δολοφονείτε	δολοφονήστε	δολοφονείστε - δολοφονιέστε	δολοφονηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	δολοφονώντας ➤		δολοφονούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας δολοφονήσει ➤		δολοφονημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	δολοφονήσει		δολοφονηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The passive forms with -ιέμαι, -ιόμουν are less formal.  • Second passive forms are colloquial. Found chiefly in the passive imperfect.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• δολοφονία f (dolofonía, “murder”)

• and see: δολοφόνος m (dolofónos, “murderer”)

Further reading

• “δολοφονώ”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998