κατάστεγος

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, against) +‎ στέγος (stégos, “roof”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tás.te.ɡos/ → /kaˈtas.te.ɣos/ → /kaˈtas.te.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tás.te.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈtas.te.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈtas.te.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈtas.te.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈtas.te.ɣos/

Adjective

κᾰτᾰ́στεγος • (katástegos) m or f (neuter κᾰτᾰ́στεγον); second declension

1. covered in, roofed

Inflection

Second declension of κᾰτᾰ́στεγος; κᾰτᾰ́στεγον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτᾰ́στεγος katástegos	κᾰτᾰ́στεγον katástegon		κᾰτᾰστέγω katastégō	κᾰτᾰστέγω katastégō		κᾰτᾰ́στεγοι katástegoi	κᾰτᾰ́στεγᾰ katástega
Genitive		κᾰτᾰστέγου katastégou	κᾰτᾰστέγου katastégou		κᾰτᾰστέγοιν katastégoin	κᾰτᾰστέγοιν katastégoin		κᾰτᾰστέγων katastégōn	κᾰτᾰστέγων katastégōn
Dative		κᾰτᾰστέγῳ katastégōi	κᾰτᾰστέγῳ katastégōi		κᾰτᾰστέγοιν katastégoin	κᾰτᾰστέγοιν katastégoin		κᾰτᾰστέγοις katastégois	κᾰτᾰστέγοις katastégois
Accusative		κᾰτᾰ́στεγον katástegon	κᾰτᾰ́στεγον katástegon		κᾰτᾰστέγω katastégō	κᾰτᾰστέγω katastégō		κᾰτᾰστέγους katastégous	κᾰτᾰ́στεγᾰ katástega
Vocative		κᾰτᾰ́στεγε katástege	κᾰτᾰ́στεγον katástegon		κᾰτᾰστέγω katastégō	κᾰτᾰστέγω katastégō		κᾰτᾰ́στεγοι katástegoi	κᾰτᾰ́στεγᾰ katástega
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κᾰτᾰστέγως katastégōs			κᾰτᾰστεγώτερος katastegṓteros			κᾰτᾰστεγώτᾰτος katastegṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “κατάστεγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κατάστεγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette