κεφαλοτομέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

κεφᾰλοτόμος (kephalotómos, “decapitation”) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

κεφᾰλοτομέω • (kephalotoméō)

  1. to decapitate, behead

Inflection

[edit]
   Present: κεφᾰλοτομέω, κεφᾰλοτομέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεφᾰλοτομέω κεφᾰλοτομέεις κεφᾰλοτομέει κεφᾰλοτομέετον κεφᾰλοτομέετον κεφᾰλοτομέομεν κεφᾰλοτομέετε κεφᾰλοτομέουσῐ(ν)
subjunctive κεφᾰλοτομέω κεφᾰλοτομέῃς κεφᾰλοτομέῃ κεφᾰλοτομέητον κεφᾰλοτομέητον κεφᾰλοτομέωμεν κεφᾰλοτομέητε κεφᾰλοτομέωσῐ(ν)
optative κεφᾰλοτομέοιμῐ κεφᾰλοτομέοις κεφᾰλοτομέοι κεφᾰλοτομέοιτον κεφᾰλοτομεοίτην κεφᾰλοτομέοιμεν κεφᾰλοτομέοιτε κεφᾰλοτομέοιεν
imperative   κεφᾰλοτόμεε κεφᾰλοτομεέτω κεφᾰλοτομέετον κεφᾰλοτομεέτων   κεφᾰλοτομέετε κεφᾰλοτομεόντων
middle/
passive 		indicative κεφᾰλοτομέομαι κεφᾰλοτομέῃ,
κεφᾰλοτομέει 		κεφᾰλοτομέεται κεφᾰλοτομέεσθον κεφᾰλοτομέεσθον κεφᾰλοτομεόμεθᾰ κεφᾰλοτομέεσθε κεφᾰλοτομέονται
subjunctive κεφᾰλοτομέωμαι κεφᾰλοτομέῃ κεφᾰλοτομέηται κεφᾰλοτομέησθον κεφᾰλοτομέησθον κεφᾰλοτομεώμεθᾰ κεφᾰλοτομέησθε κεφᾰλοτομέωνται
optative κεφᾰλοτομεοίμην κεφᾰλοτομέοιο κεφᾰλοτομέοιτο κεφᾰλοτομέοισθον κεφᾰλοτομεοίσθην κεφᾰλοτομεοίμεθᾰ κεφᾰλοτομέοισθε κεφᾰλοτομέοιντο
imperative   κεφᾰλοτομέου κεφᾰλοτομεέσθω κεφᾰλοτομέεσθον κεφᾰλοτομεέσθων   κεφᾰλοτομέεσθε κεφᾰλοτομεέσθων
active middle/passive
infinitive κεφᾰλοτομέειν κεφᾰλοτομέεσθαι
participle m κεφᾰλοτομέων κεφᾰλοτομεόμενος
f κεφᾰλοτομέουσᾰ κεφᾰλοτομεομένη
n κεφᾰλοτομέον κεφᾰλοτομεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κεφᾰλοτομῶ, κεφᾰλοτομοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεφᾰλοτομῶ κεφᾰλοτομεῖς κεφᾰλοτομεῖ κεφᾰλοτομεῖτον κεφᾰλοτομεῖτον κεφᾰλοτομοῦμεν κεφᾰλοτομεῖτε κεφᾰλοτομοῦσῐ(ν)
subjunctive κεφᾰλοτομῶ κεφᾰλοτομῇς κεφᾰλοτομῇ κεφᾰλοτομῆτον κεφᾰλοτομῆτον κεφᾰλοτομῶμεν κεφᾰλοτομῆτε κεφᾰλοτομῶσῐ(ν)
optative κεφᾰλοτομοίην,
κεφᾰλοτομοῖμῐ 		κεφᾰλοτομοίης,
κεφᾰλοτομοῖς 		κεφᾰλοτομοίη,
κεφᾰλοτομοῖ 		κεφᾰλοτομοῖτον,
κεφᾰλοτομοίητον 		κεφᾰλοτομοίτην,
κεφᾰλοτομοιήτην 		κεφᾰλοτομοῖμεν,
κεφᾰλοτομοίημεν 		κεφᾰλοτομοῖτε,
κεφᾰλοτομοίητε 		κεφᾰλοτομοῖεν,
κεφᾰλοτομοίησᾰν
imperative   κεφᾰλοτόμει κεφᾰλοτομείτω κεφᾰλοτομεῖτον κεφᾰλοτομείτων   κεφᾰλοτομεῖτε κεφᾰλοτομούντων
middle/
passive 		indicative κεφᾰλοτομοῦμαι κεφᾰλοτομεῖ,
κεφᾰλοτομῇ 		κεφᾰλοτομεῖται κεφᾰλοτομεῖσθον κεφᾰλοτομεῖσθον κεφᾰλοτομούμεθᾰ κεφᾰλοτομεῖσθε κεφᾰλοτομοῦνται
subjunctive κεφᾰλοτομῶμαι κεφᾰλοτομῇ κεφᾰλοτομῆται κεφᾰλοτομῆσθον κεφᾰλοτομῆσθον κεφᾰλοτομώμεθᾰ κεφᾰλοτομῆσθε κεφᾰλοτομῶνται
optative κεφᾰλοτομοίμην κεφᾰλοτομοῖο κεφᾰλοτομοῖτο κεφᾰλοτομοῖσθον κεφᾰλοτομοίσθην κεφᾰλοτομοίμεθᾰ κεφᾰλοτομοῖσθε κεφᾰλοτομοῖντο
imperative   κεφᾰλοτομοῦ κεφᾰλοτομείσθω κεφᾰλοτομεῖσθον κεφᾰλοτομείσθων   κεφᾰλοτομεῖσθε κεφᾰλοτομείσθων
active middle/passive
infinitive κεφᾰλοτομεῖν κεφᾰλοτομεῖσθαι
participle m κεφᾰλοτομῶν κεφᾰλοτομούμενος
f κεφᾰλοτομοῦσᾰ κεφᾰλοτομουμένη
n κεφᾰλοτομοῦν κεφᾰλοτομούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκεφᾰλοτόμεον, ἐκεφᾰλοτομεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεφᾰλοτόμεον ἐκεφᾰλοτόμεες ἐκεφᾰλοτόμεε(ν) ἐκεφᾰλοτομέετον ἐκεφᾰλοτομεέτην ἐκεφᾰλοτομέομεν ἐκεφᾰλοτομέετε ἐκεφᾰλοτόμεον
middle/
passive 		indicative ἐκεφᾰλοτομεόμην ἐκεφᾰλοτομέου ἐκεφᾰλοτομέετο ἐκεφᾰλοτομέεσθον ἐκεφᾰλοτομεέσθην ἐκεφᾰλοτομεόμεθᾰ ἐκεφᾰλοτομέεσθε ἐκεφᾰλοτομέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκεφᾰλοτόμουν, ἐκεφᾰλοτομούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεφᾰλοτόμουν ἐκεφᾰλοτόμεις ἐκεφᾰλοτόμει ἐκεφᾰλοτομεῖτον ἐκεφᾰλοτομείτην ἐκεφᾰλοτομοῦμεν ἐκεφᾰλοτομεῖτε ἐκεφᾰλοτόμουν
middle/
passive 		indicative ἐκεφᾰλοτομούμην ἐκεφᾰλοτομοῦ ἐκεφᾰλοτομεῖτο ἐκεφᾰλοτομεῖσθον ἐκεφᾰλοτομείσθην ἐκεφᾰλοτομούμεθᾰ ἐκεφᾰλοτομεῖσθε ἐκεφᾰλοτομοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κεφᾰλοτομήσω, κεφᾰλοτομήσομαι, κεφᾰλοτομηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεφᾰλοτομήσω κεφᾰλοτομήσεις κεφᾰλοτομήσει κεφᾰλοτομήσετον κεφᾰλοτομήσετον κεφᾰλοτομήσομεν κεφᾰλοτομήσετε κεφᾰλοτομήσουσῐ(ν)
optative κεφᾰλοτομήσοιμῐ κεφᾰλοτομήσοις κεφᾰλοτομήσοι κεφᾰλοτομήσοιτον κεφᾰλοτομησοίτην κεφᾰλοτομήσοιμεν κεφᾰλοτομήσοιτε κεφᾰλοτομήσοιεν
middle indicative κεφᾰλοτομήσομαι κεφᾰλοτομήσῃ,
κεφᾰλοτομήσει 		κεφᾰλοτομήσεται κεφᾰλοτομήσεσθον κεφᾰλοτομήσεσθον κεφᾰλοτομησόμεθᾰ κεφᾰλοτομήσεσθε κεφᾰλοτομήσονται
optative κεφᾰλοτομησοίμην κεφᾰλοτομήσοιο κεφᾰλοτομήσοιτο κεφᾰλοτομήσοισθον κεφᾰλοτομησοίσθην κεφᾰλοτομησοίμεθᾰ κεφᾰλοτομήσοισθε κεφᾰλοτομήσοιντο
passive indicative κεφᾰλοτομηθήσομαι κεφᾰλοτομηθήσῃ κεφᾰλοτομηθήσεται κεφᾰλοτομηθήσεσθον κεφᾰλοτομηθήσεσθον κεφᾰλοτομηθησόμεθᾰ κεφᾰλοτομηθήσεσθε κεφᾰλοτομηθήσονται
optative κεφᾰλοτομηθησοίμην κεφᾰλοτομηθήσοιο κεφᾰλοτομηθήσοιτο κεφᾰλοτομηθήσοισθον κεφᾰλοτομηθησοίσθην κεφᾰλοτομηθησοίμεθᾰ κεφᾰλοτομηθήσοισθε κεφᾰλοτομηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κεφᾰλοτομήσειν κεφᾰλοτομήσεσθαι κεφᾰλοτομηθήσεσθαι
participle m κεφᾰλοτομήσων κεφᾰλοτομησόμενος κεφᾰλοτομηθησόμενος
f κεφᾰλοτομήσουσᾰ κεφᾰλοτομησομένη κεφᾰλοτομηθησομένη
n κεφᾰλοτομῆσον κεφᾰλοτομησόμενον κεφᾰλοτομηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκεφᾰλοτόμησᾰ, ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μην, ἐκεφᾰλοτομήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεφᾰλοτόμησᾰ ἐκεφᾰλοτόμησᾰς ἐκεφᾰλοτόμησε(ν) ἐκεφᾰλοτομήσᾰτον ἐκεφᾰλοτομησᾰ́την ἐκεφᾰλοτομήσᾰμεν ἐκεφᾰλοτομήσᾰτε ἐκεφᾰλοτόμησᾰν
subjunctive κεφᾰλοτομήσω κεφᾰλοτομήσῃς κεφᾰλοτομήσῃ κεφᾰλοτομήσητον κεφᾰλοτομήσητον κεφᾰλοτομήσωμεν κεφᾰλοτομήσητε κεφᾰλοτομήσωσῐ(ν)
optative κεφᾰλοτομήσαιμῐ κεφᾰλοτομήσειᾰς,
κεφᾰλοτομήσαις 		κεφᾰλοτομήσειε(ν),
κεφᾰλοτομήσαι 		κεφᾰλοτομήσαιτον κεφᾰλοτομησαίτην κεφᾰλοτομήσαιμεν κεφᾰλοτομήσαιτε κεφᾰλοτομήσειᾰν,
κεφᾰλοτομήσαιεν
imperative   κεφᾰλοτόμησον κεφᾰλοτομησᾰ́τω κεφᾰλοτομήσᾰτον κεφᾰλοτομησᾰ́των   κεφᾰλοτομήσᾰτε κεφᾰλοτομησᾰ́ντων
middle indicative ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μην ἐκεφᾰλοτομήσω ἐκεφᾰλοτομήσᾰτο ἐκεφᾰλοτομήσᾰσθον ἐκεφᾰλοτομησᾰ́σθην ἐκεφᾰλοτομησᾰ́μεθᾰ ἐκεφᾰλοτομήσᾰσθε ἐκεφᾰλοτομήσᾰντο
subjunctive κεφᾰλοτομήσωμαι κεφᾰλοτομήσῃ κεφᾰλοτομήσηται κεφᾰλοτομήσησθον κεφᾰλοτομήσησθον κεφᾰλοτομησώμεθᾰ κεφᾰλοτομήσησθε κεφᾰλοτομήσωνται
optative κεφᾰλοτομησαίμην κεφᾰλοτομήσαιο κεφᾰλοτομήσαιτο κεφᾰλοτομήσαισθον κεφᾰλοτομησαίσθην κεφᾰλοτομησαίμεθᾰ κεφᾰλοτομήσαισθε κεφᾰλοτομήσαιντο
imperative   κεφᾰλοτόμησαι κεφᾰλοτομησᾰ́σθω κεφᾰλοτομήσᾰσθον κεφᾰλοτομησᾰ́σθων   κεφᾰλοτομήσᾰσθε κεφᾰλοτομησᾰ́σθων
passive indicative ἐκεφᾰλοτομήθην ἐκεφᾰλοτομήθης ἐκεφᾰλοτομήθη ἐκεφᾰλοτομήθητον ἐκεφᾰλοτομηθήτην ἐκεφᾰλοτομήθημεν ἐκεφᾰλοτομήθητε ἐκεφᾰλοτομήθησᾰν
subjunctive κεφᾰλοτομηθῶ κεφᾰλοτομηθῇς κεφᾰλοτομηθῇ κεφᾰλοτομηθῆτον κεφᾰλοτομηθῆτον κεφᾰλοτομηθῶμεν κεφᾰλοτομηθῆτε κεφᾰλοτομηθῶσῐ(ν)
optative κεφᾰλοτομηθείην κεφᾰλοτομηθείης κεφᾰλοτομηθείη κεφᾰλοτομηθεῖτον,
κεφᾰλοτομηθείητον 		κεφᾰλοτομηθείτην,
κεφᾰλοτομηθειήτην 		κεφᾰλοτομηθεῖμεν,
κεφᾰλοτομηθείημεν 		κεφᾰλοτομηθεῖτε,
κεφᾰλοτομηθείητε 		κεφᾰλοτομηθεῖεν,
κεφᾰλοτομηθείησᾰν
imperative   κεφᾰλοτομήθητῐ κεφᾰλοτομηθήτω κεφᾰλοτομήθητον κεφᾰλοτομηθήτων   κεφᾰλοτομήθητε κεφᾰλοτομηθέντων
active middle passive
infinitive κεφᾰλοτομῆσαι κεφᾰλοτομήσᾰσθαι κεφᾰλοτομηθῆναι
participle m κεφᾰλοτομήσᾱς κεφᾰλοτομησᾰ́μενος κεφᾰλοτομηθείς
f κεφᾰλοτομήσᾱσᾰ κεφᾰλοτομησᾰμένη κεφᾰλοτομηθεῖσᾰ
n κεφᾰλοτομῆσᾰν κεφᾰλοτομησᾰ́μενον κεφᾰλοτομηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκεφᾰλοτόμηκᾰ, κεκεφᾰλοτόμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκεφᾰλοτόμηκᾰ κεκεφᾰλοτόμηκᾰς κεκεφᾰλοτόμηκε(ν) κεκεφᾰλοτομήκᾰτον κεκεφᾰλοτομήκᾰτον κεκεφᾰλοτομήκᾰμεν κεκεφᾰλοτομήκᾰτε κεκεφᾰλοτομήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκεφᾰλοτομήκω κεκεφᾰλοτομήκῃς κεκεφᾰλοτομήκῃ κεκεφᾰλοτομήκητον κεκεφᾰλοτομήκητον κεκεφᾰλοτομήκωμεν κεκεφᾰλοτομήκητε κεκεφᾰλοτομήκωσῐ(ν)
optative κεκεφᾰλοτομήκοιμῐ,
κεκεφᾰλοτομηκοίην 		κεκεφᾰλοτομήκοις,
κεκεφᾰλοτομηκοίης 		κεκεφᾰλοτομήκοι,
κεκεφᾰλοτομηκοίη 		κεκεφᾰλοτομήκοιτον κεκεφᾰλοτομηκοίτην κεκεφᾰλοτομήκοιμεν κεκεφᾰλοτομήκοιτε κεκεφᾰλοτομήκοιεν
imperative   κεκεφᾰλοτόμηκε κεκεφᾰλοτομηκέτω κεκεφᾰλοτομήκετον κεκεφᾰλοτομηκέτων   κεκεφᾰλοτομήκετε κεκεφᾰλοτομηκόντων
middle/
passive 		indicative κεκεφᾰλοτόμημαι κεκεφᾰλοτόμησαι κεκεφᾰλοτόμηται κεκεφᾰλοτόμησθον κεκεφᾰλοτόμησθον κεκεφᾰλοτομήμεθᾰ κεκεφᾰλοτόμησθε κεκεφᾰλοτόμηνται
subjunctive κεκεφᾰλοτομημένος ὦ κεκεφᾰλοτομημένος ᾖς κεκεφᾰλοτομημένος ᾖ κεκεφᾰλοτομημένω ἦτον κεκεφᾰλοτομημένω ἦτον κεκεφᾰλοτομημένοι ὦμεν κεκεφᾰλοτομημένοι ἦτε κεκεφᾰλοτομημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκεφᾰλοτομημένος εἴην κεκεφᾰλοτομημένος εἴης κεκεφᾰλοτομημένος εἴη κεκεφᾰλοτομημένω εἴητον/εἶτον κεκεφᾰλοτομημένω εἰήτην/εἴτην κεκεφᾰλοτομημένοι εἴημεν/εἶμεν κεκεφᾰλοτομημένοι εἴητε/εἶτε κεκεφᾰλοτομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκεφᾰλοτόμησο κεκεφᾰλοτομήσθω κεκεφᾰλοτόμησθον κεκεφᾰλοτομήσθων   κεκεφᾰλοτόμησθε κεκεφᾰλοτομήσθων
active middle/passive
infinitive κεκεφᾰλοτομηκέναι κεκεφᾰλοτομῆσθαι
participle m κεκεφᾰλοτομηκώς κεκεφᾰλοτομημένος
f κεκεφᾰλοτομηκυῖᾰ κεκεφᾰλοτομημένη
n κεκεφᾰλοτομηκός κεκεφᾰλοτομημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκεφᾰλοτομήκειν, ἐκεκεφᾰλοτομήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκεφᾰλοτομήκειν,
ἐκεκεφᾰλοτομήκη 		ἐκεκεφᾰλοτομήκεις,
ἐκεκεφᾰλοτομήκης 		ἐκεκεφᾰλοτομήκει(ν) ἐκεκεφᾰλοτομήκετον ἐκεκεφᾰλοτομηκέτην ἐκεκεφᾰλοτομήκεμεν ἐκεκεφᾰλοτομήκετε ἐκεκεφᾰλοτομήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκεφᾰλοτομήμην ἐκεκεφᾰλοτόμησο ἐκεκεφᾰλοτόμητο ἐκεκεφᾰλοτόμησθον ἐκεκεφᾰλοτομήσθην ἐκεκεφᾰλοτομήμεθᾰ ἐκεκεφᾰλοτόμησθε ἐκεκεφᾰλοτόμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

[edit]

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κεφαλοτομέω&oldid=76657022"