κοιρανέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Etymology[edit]

κοίρανος (koíranos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

κοιρᾰνέω • (koiranéō)

  1. to rule (over), be lord (over) (with genitive)

Conjugation[edit]

   Present: κοιρᾰνέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιρᾰνέω κοιρᾰνέεις κοιρᾰνέει κοιρᾰνέετον κοιρᾰνέετον κοιρᾰνέομεν κοιρᾰνέετε κοιρᾰνέουσῐ(ν)
subjunctive κοιρᾰνέω κοιρᾰνέῃς κοιρᾰνέῃ κοιρᾰνέητον κοιρᾰνέητον κοιρᾰνέωμεν κοιρᾰνέητε κοιρᾰνέωσῐ(ν)
optative κοιρᾰνέοιμῐ κοιρᾰνέοις κοιρᾰνέοι κοιρᾰνέοιτον κοιρᾰνεοίτην κοιρᾰνέοιμεν κοιρᾰνέοιτε κοιρᾰνέοιεν
imperative   κοιρᾰ́νεε κοιρᾰνεέτω κοιρᾰνέετον κοιρᾰνεέτων   κοιρᾰνέετε κοιρᾰνεόντων
active
infinitive κοιρᾰνέειν
participle m κοιρᾰνέων
f κοιρᾰνέουσᾰ
n κοιρᾰνέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κοιρᾰνῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιρᾰνῶ κοιρᾰνεῖς κοιρᾰνεῖ κοιρᾰνεῖτον κοιρᾰνεῖτον κοιρᾰνοῦμεν κοιρᾰνεῖτε κοιρᾰνοῦσῐ(ν)
subjunctive κοιρᾰνῶ κοιρᾰνῇς κοιρᾰνῇ κοιρᾰνῆτον κοιρᾰνῆτον κοιρᾰνῶμεν κοιρᾰνῆτε κοιρᾰνῶσῐ(ν)
optative κοιρᾰνοίην,
κοιρᾰνοῖμῐ 		κοιρᾰνοίης,
κοιρᾰνοῖς 		κοιρᾰνοίη,
κοιρᾰνοῖ 		κοιρᾰνοῖτον,
κοιρᾰνοίητον 		κοιρᾰνοίτην,
κοιρᾰνοιήτην 		κοιρᾰνοῖμεν,
κοιρᾰνοίημεν 		κοιρᾰνοῖτε,
κοιρᾰνοίητε 		κοιρᾰνοῖεν,
κοιρᾰνοίησᾰν
imperative   κοιρᾰ́νει κοιρᾰνείτω κοιρᾰνεῖτον κοιρᾰνείτων   κοιρᾰνεῖτε κοιρᾰνούντων
active
infinitive κοιρᾰνεῖν
participle m κοιρᾰνῶν
f κοιρᾰνοῦσᾰ
n κοιρᾰνοῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκοιρᾰ́νεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοιρᾰ́νεον ἐκοιρᾰ́νεες ἐκοιρᾰ́νεε(ν) ἐκοιρᾰνέετον ἐκοιρᾰνεέτην ἐκοιρᾰνέομεν ἐκοιρᾰνέετε ἐκοιρᾰ́νεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκοιρᾰ́νουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοιρᾰ́νουν ἐκοιρᾰ́νεις ἐκοιρᾰ́νει ἐκοιρᾰνεῖτον ἐκοιρᾰνείτην ἐκοιρᾰνοῦμεν ἐκοιρᾰνεῖτε ἐκοιρᾰ́νουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κοιρανέεσκον (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιρανέεσκον κοιρανέεσκες κοιρανέεσκε(ν) κοιρανεέσκετον κοιρανεεσκέτην κοιρανεέσκομεν κοιρανεέσκετε κοιρανέεσκον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κοιρᾰνήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κοιρᾰνήσω κοιρᾰνήσεις κοιρᾰνήσει κοιρᾰνήσετον κοιρᾰνήσετον κοιρᾰνήσομεν κοιρᾰνήσετε κοιρᾰνήσουσῐ(ν)
optative κοιρᾰνήσοιμῐ κοιρᾰνήσοις κοιρᾰνήσοι κοιρᾰνήσοιτον κοιρᾰνησοίτην κοιρᾰνήσοιμεν κοιρᾰνήσοιτε κοιρᾰνήσοιεν
active
infinitive κοιρᾰνήσειν
participle m κοιρᾰνήσων
f κοιρᾰνήσουσᾰ
n κοιρᾰνῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκοιρᾰ́νησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκοιρᾰ́νησᾰ ἐκοιρᾰ́νησᾰς ἐκοιρᾰ́νησε(ν) ἐκοιρᾰνήσᾰτον ἐκοιρᾰνησᾰ́την ἐκοιρᾰνήσᾰμεν ἐκοιρᾰνήσᾰτε ἐκοιρᾰ́νησᾰν
subjunctive κοιρᾰνήσω κοιρᾰνήσῃς κοιρᾰνήσῃ κοιρᾰνήσητον κοιρᾰνήσητον κοιρᾰνήσωμεν κοιρᾰνήσητε κοιρᾰνήσωσῐ(ν)
optative κοιρᾰνήσαιμῐ κοιρᾰνήσειᾰς,
κοιρᾰνήσαις 		κοιρᾰνήσειε(ν),
κοιρᾰνήσαι 		κοιρᾰνήσαιτον κοιρᾰνησαίτην κοιρᾰνήσαιμεν κοιρᾰνήσαιτε κοιρᾰνήσειᾰν,
κοιρᾰνήσαιεν
imperative   κοιρᾰ́νησον κοιρᾰνησᾰ́τω κοιρᾰνήσᾰτον κοιρᾰνησᾰ́των   κοιρᾰνήσᾰτε κοιρᾰνησᾰ́ντων
active
infinitive κοιρᾰνῆσαι
participle m κοιρᾰνήσᾱς
f κοιρᾰνήσᾱσᾰ
n κοιρᾰνῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκοιρᾰ́νηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκοιρᾰ́νηκᾰ κεκοιρᾰ́νηκᾰς κεκοιρᾰ́νηκε(ν) κεκοιρᾰνήκᾰτον κεκοιρᾰνήκᾰτον κεκοιρᾰνήκᾰμεν κεκοιρᾰνήκᾰτε κεκοιρᾰνήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκοιρᾰνήκω κεκοιρᾰνήκῃς κεκοιρᾰνήκῃ κεκοιρᾰνήκητον κεκοιρᾰνήκητον κεκοιρᾰνήκωμεν κεκοιρᾰνήκητε κεκοιρᾰνήκωσῐ(ν)
optative κεκοιρᾰνήκοιμῐ,
κεκοιρᾰνηκοίην 		κεκοιρᾰνήκοις,
κεκοιρᾰνηκοίης 		κεκοιρᾰνήκοι,
κεκοιρᾰνηκοίη 		κεκοιρᾰνήκοιτον κεκοιρᾰνηκοίτην κεκοιρᾰνήκοιμεν κεκοιρᾰνήκοιτε κεκοιρᾰνήκοιεν
imperative   κεκοιρᾰ́νηκε κεκοιρᾰνηκέτω κεκοιρᾰνήκετον κεκοιρᾰνηκέτων   κεκοιρᾰνήκετε κεκοιρᾰνηκόντων
active
infinitive κεκοιρᾰνηκέναι
participle m κεκοιρᾰνηκώς
f κεκοιρᾰνηκυῖᾰ
n κεκοιρᾰνηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κοιρανέω&oldid=60991774"