οικονομέω

Ancient Greek

Etymology

From οἰκονόμος (oikonómos, “steward”) +‎ -έω (-éō, “Suffix used to form verbs from nouns, adjectives and other verbs.”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /oi̯.ko.no.mé.ɔː/ → /y.ko.noˈme.o/ → /i.ko.noˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.ko.no.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.ko.noˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.ko.noˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.ko.noˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ko.noˈme.o/

Verb

οικονομέω • (oikonoméō)

1. manage as a house-steward, order, regulate,
2. dispense, disburse,
3. treat a substance with another
4. administer, to be a house-steward

Inflection

   Present: οικονομέω, οικονομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικονομέω	οικονομέεις	οικονομέει	οικονομέετον	οικονομέετον	οικονομέομεν	οικονομέετε	οικονομέουσῐ(ν)
	subjunctive	οικονομέω	οικονομέῃς	οικονομέῃ	οικονομέητον	οικονομέητον	οικονομέωμεν	οικονομέητε	οικονομέωσῐ(ν)
	optative	οικονομέοιμῐ	οικονομέοις	οικονομέοι	οικονομέοιτον	οικονομεοίτην	οικονομέοιμεν	οικονομέοιτε	οικονομέοιεν
	imperative		οικονόμεε	οικονομεέτω	οικονομέετον	οικονομεέτων		οικονομέετε	οικονομεόντων
middle/ passive	indicative	οικονομέομαι	οικονομέῃ, οικονομέει	οικονομέεται	οικονομέεσθον	οικονομέεσθον	οικονομεόμεθᾰ	οικονομέεσθε	οικονομέονται
	subjunctive	οικονομέωμαι	οικονομέῃ	οικονομέηται	οικονομέησθον	οικονομέησθον	οικονομεώμεθᾰ	οικονομέησθε	οικονομέωνται
	optative	οικονομεοίμην	οικονομέοιο	οικονομέοιτο	οικονομέοισθον	οικονομεοίσθην	οικονομεοίμεθᾰ	οικονομέοισθε	οικονομέοιντο
	imperative		οικονομέου	οικονομεέσθω	οικονομέεσθον	οικονομεέσθων		οικονομέεσθε	οικονομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		οικονομέειν				οικονομέεσθαι
participle	m	οικονομέων				οικονομεόμενος
	f	οικονομέουσᾰ				οικονομεομένη
	n	οικονομέον				οικονομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: οικονομῶ, οικονομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικονομῶ	οικονομεῖς	οικονομεῖ	οικονομεῖτον	οικονομεῖτον	οικονομοῦμεν	οικονομεῖτε	οικονομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	οικονομῶ	οικονομῇς	οικονομῇ	οικονομῆτον	οικονομῆτον	οικονομῶμεν	οικονομῆτε	οικονομῶσῐ(ν)
	optative	οικονομοίην, οικονομοῖμῐ	οικονομοίης, οικονομοῖς	οικονομοίη, οικονομοῖ	οικονομοῖτον, οικονομοίητον	οικονομοίτην, οικονομοιήτην	οικονομοῖμεν, οικονομοίημεν	οικονομοῖτε, οικονομοίητε	οικονομοῖεν, οικονομοίησᾰν
	imperative		οικονόμει	οικονομείτω	οικονομεῖτον	οικονομείτων		οικονομεῖτε	οικονομούντων
middle/ passive	indicative	οικονομοῦμαι	οικονομεῖ, οικονομῇ	οικονομεῖται	οικονομεῖσθον	οικονομεῖσθον	οικονομούμεθᾰ	οικονομεῖσθε	οικονομοῦνται
	subjunctive	οικονομῶμαι	οικονομῇ	οικονομῆται	οικονομῆσθον	οικονομῆσθον	οικονομώμεθᾰ	οικονομῆσθε	οικονομῶνται
	optative	οικονομοίμην	οικονομοῖο	οικονομοῖτο	οικονομοῖσθον	οικονομοίσθην	οικονομοίμεθᾰ	οικονομοῖσθε	οικονομοῖντο
	imperative		οικονομοῦ	οικονομείσθω	οικονομεῖσθον	οικονομείσθων		οικονομεῖσθε	οικονομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		οικονομεῖν				οικονομεῖσθαι
participle	m	οικονομῶν				οικονομούμενος
	f	οικονομοῦσᾰ				οικονομουμένη
	n	οικονομοῦν				οικονομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾠκονόμεον, ᾠκονομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκονόμεον	ᾠκονόμεες	ᾠκονόμεε(ν)	ᾠκονομέετον	ᾠκονομεέτην	ᾠκονομέομεν	ᾠκονομέετε	ᾠκονόμεον
middle/ passive	indicative	ᾠκονομεόμην	ᾠκονομέου	ᾠκονομέετο	ᾠκονομέεσθον	ᾠκονομεέσθην	ᾠκονομεόμεθᾰ	ᾠκονομέεσθε	ᾠκονομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾠκονόμουν, ᾠκονομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκονόμουν	ᾠκονόμεις	ᾠκονόμει	ᾠκονομεῖτον	ᾠκονομείτην	ᾠκονομοῦμεν	ᾠκονομεῖτε	ᾠκονόμουν
middle/ passive	indicative	ᾠκονομούμην	ᾠκονομοῦ	ᾠκονομεῖτο	ᾠκονομεῖσθον	ᾠκονομείσθην	ᾠκονομούμεθᾰ	ᾠκονομεῖσθε	ᾠκονομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: οικονομήσω, οικονομήσομαι, οικονομηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οικονομήσω	οικονομήσεις	οικονομήσει	οικονομήσετον	οικονομήσετον	οικονομήσομεν	οικονομήσετε	οικονομήσουσῐ(ν)
	optative	οικονομήσοιμῐ	οικονομήσοις	οικονομήσοι	οικονομήσοιτον	οικονομησοίτην	οικονομήσοιμεν	οικονομήσοιτε	οικονομήσοιεν
middle	indicative	οικονομήσομαι	οικονομήσῃ, οικονομήσει	οικονομήσεται	οικονομήσεσθον	οικονομήσεσθον	οικονομησόμεθᾰ	οικονομήσεσθε	οικονομήσονται
	optative	οικονομησοίμην	οικονομήσοιο	οικονομήσοιτο	οικονομήσοισθον	οικονομησοίσθην	οικονομησοίμεθᾰ	οικονομήσοισθε	οικονομήσοιντο
passive	indicative	οικονομηθήσομαι	οικονομηθήσῃ	οικονομηθήσεται	οικονομηθήσεσθον	οικονομηθήσεσθον	οικονομηθησόμεθᾰ	οικονομηθήσεσθε	οικονομηθήσονται
	optative	οικονομηθησοίμην	οικονομηθήσοιο	οικονομηθήσοιτο	οικονομηθήσοισθον	οικονομηθησοίσθην	οικονομηθησοίμεθᾰ	οικονομηθήσοισθε	οικονομηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		οικονομήσειν			οικονομήσεσθαι		οικονομηθήσεσθαι
participle	m	οικονομήσων			οικονομησόμενος		οικονομηθησόμενος
	f	οικονομήσουσᾰ			οικονομησομένη		οικονομηθησομένη
	n	οικονομῆσον			οικονομησόμενον		οικονομηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾠκονόμησᾰ, ᾠκονομησᾰ́μην, ᾠκονομήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκονόμησᾰ	ᾠκονόμησᾰς	ᾠκονόμησε(ν)	ᾠκονομήσᾰτον	ᾠκονομησᾰ́την	ᾠκονομήσᾰμεν	ᾠκονομήσᾰτε	ᾠκονόμησᾰν
	subjunctive	οικονομήσω	οικονομήσῃς	οικονομήσῃ	οικονομήσητον	οικονομήσητον	οικονομήσωμεν	οικονομήσητε	οικονομήσωσῐ(ν)
	optative	οικονομήσαιμῐ	οικονομήσειᾰς, οικονομήσαις	οικονομήσειε(ν), οικονομήσαι	οικονομήσαιτον	οικονομησαίτην	οικονομήσαιμεν	οικονομήσαιτε	οικονομήσειᾰν, οικονομήσαιεν
	imperative		οικονόμησον	οικονομησᾰ́τω	οικονομήσᾰτον	οικονομησᾰ́των		οικονομήσᾰτε	οικονομησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾠκονομησᾰ́μην	ᾠκονομήσω	ᾠκονομήσᾰτο	ᾠκονομήσᾰσθον	ᾠκονομησᾰ́σθην	ᾠκονομησᾰ́μεθᾰ	ᾠκονομήσᾰσθε	ᾠκονομήσᾰντο
	subjunctive	οικονομήσωμαι	οικονομήσῃ	οικονομήσηται	οικονομήσησθον	οικονομήσησθον	οικονομησώμεθᾰ	οικονομήσησθε	οικονομήσωνται
	optative	οικονομησαίμην	οικονομήσαιο	οικονομήσαιτο	οικονομήσαισθον	οικονομησαίσθην	οικονομησαίμεθᾰ	οικονομήσαισθε	οικονομήσαιντο
	imperative		οικονόμησαι	οικονομησᾰ́σθω	οικονομήσᾰσθον	οικονομησᾰ́σθων		οικονομήσᾰσθε	οικονομησᾰ́σθων
passive	indicative	ᾠκονομήθην	ᾠκονομήθης	ᾠκονομήθη	ᾠκονομήθητον	ᾠκονομηθήτην	ᾠκονομήθημεν	ᾠκονομήθητε	ᾠκονομήθησᾰν
	subjunctive	οικονομηθῶ	οικονομηθῇς	οικονομηθῇ	οικονομηθῆτον	οικονομηθῆτον	οικονομηθῶμεν	οικονομηθῆτε	οικονομηθῶσῐ(ν)
	optative	οικονομηθείην	οικονομηθείης	οικονομηθείη	οικονομηθεῖτον, οικονομηθείητον	οικονομηθείτην, οικονομηθειήτην	οικονομηθεῖμεν, οικονομηθείημεν	οικονομηθεῖτε, οικονομηθείητε	οικονομηθεῖεν, οικονομηθείησᾰν
	imperative		οικονομήθητῐ	οικονομηθήτω	οικονομήθητον	οικονομηθήτων		οικονομήθητε	οικονομηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		οικονομῆσαι			οικονομήσᾰσθαι		οικονομηθῆναι
participle	m	οικονομήσᾱς			οικονομησᾰ́μενος		οικονομηθείς
	f	οικονομήσᾱσᾰ			οικονομησᾰμένη		οικονομηθεῖσᾰ
	n	οικονομῆσᾰν			οικονομησᾰ́μενον		οικονομηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾠκονόμηκᾰ, ᾠκονόμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκονόμηκᾰ	ᾠκονόμηκᾰς	ᾠκονόμηκε(ν)	ᾠκονομήκᾰτον	ᾠκονομήκᾰτον	ᾠκονομήκᾰμεν	ᾠκονομήκᾰτε	ᾠκονομήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾠκονομήκω	ᾠκονομήκῃς	ᾠκονομήκῃ	ᾠκονομήκητον	ᾠκονομήκητον	ᾠκονομήκωμεν	ᾠκονομήκητε	ᾠκονομήκωσῐ(ν)
	optative	ᾠκονομήκοιμῐ, ᾠκονομηκοίην	ᾠκονομήκοις, ᾠκονομηκοίης	ᾠκονομήκοι, ᾠκονομηκοίη	ᾠκονομήκοιτον	ᾠκονομηκοίτην	ᾠκονομήκοιμεν	ᾠκονομήκοιτε	ᾠκονομήκοιεν
	imperative		ᾠκονόμηκε	ᾠκονομηκέτω	ᾠκονομήκετον	ᾠκονομηκέτων		ᾠκονομήκετε	ᾠκονομηκόντων
middle/ passive	indicative	ᾠκονόμημαι	ᾠκονόμησαι	ᾠκονόμηται	ᾠκονόμησθον	ᾠκονόμησθον	ᾠκονομήμεθᾰ	ᾠκονόμησθε	ᾠκονόμηνται
	subjunctive	ᾠκονομημένος ὦ	ᾠκονομημένος ᾖς	ᾠκονομημένος ᾖ	ᾠκονομημένω ἦτον	ᾠκονομημένω ἦτον	ᾠκονομημένοι ὦμεν	ᾠκονομημένοι ἦτε	ᾠκονομημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾠκονομημένος εἴην	ᾠκονομημένος εἴης	ᾠκονομημένος εἴη	ᾠκονομημένω εἴητον/εἶτον	ᾠκονομημένω εἰήτην/εἴτην	ᾠκονομημένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾠκονομημένοι εἴητε/εἶτε	ᾠκονομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾠκονόμησο	ᾠκονομήσθω	ᾠκονόμησθον	ᾠκονομήσθων		ᾠκονόμησθε	ᾠκονομήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾠκονομηκέναι				ᾠκονομῆσθαι
participle	m	ᾠκονομηκώς				ᾠκονομημένος
	f	ᾠκονομηκυῖᾰ				ᾠκονομημένη
	n	ᾠκονομηκός				ᾠκονομημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾠκονομήκειν, ᾠκονομήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾠκονομήκειν, ᾠκονομήκη	ᾠκονομήκεις, ᾠκονομήκης	ᾠκονομήκει(ν)	ᾠκονομήκετον	ᾠκονομηκέτην	ᾠκονομήκεμεν	ᾠκονομήκετε	ᾠκονομήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾠκονομήμην	ᾠκονόμησο	ᾠκονόμητο	ᾠκονόμησθον	ᾠκονομήσθην	ᾠκονομήμεθᾰ	ᾠκονόμησθε	ᾠκονόμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• κατοικονομέω (katoikonoméō)

 

Further reading

• “οικονομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press