ουρώ

See also: οὐρῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek οὐρῶ (ourô), contracted form of οὐρέω (ouréō).

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈro/
• Hyphenation: ου‧ρώ

Verb

ουρώ • (ouró) (past ούρησα, passive —)

1. (formal) to urinate

Conjugation

ουρώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ουρώ	ουρήσω
2 sg	ουρείς	ουρήσεις
3 sg	ουρεί	ουρήσει
1 pl	ουρούμε	ουρήσουμε, [-ομε]
2 pl	ουρείτε	ουρήσετε
3 pl	ουρούν(ε)	ουρήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ουρούσα	ούρησα
2 sg	ουρούσες	ούρησες
3 sg	ουρούσε	ούρησε
1 pl	ουρούσαμε	ουρήσαμε
2 pl	ουρούσατε	ουρήσατε
3 pl	ουρούσαν(ε)	ούρησαν, ουρήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ουρώ ➤	θα ουρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ουρείς, …	θα ουρήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ουρήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ουρήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ουρήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ούρησε
2 pl	ουρείτε	ουρήστε
Other forms
Active present participle ➤	ουρώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ουρήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ουρήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• κατουράω (katouráo), κατουρώ (katouró) (informal)

Related terms

• ούρα (oúra)
• ουρία (ouría)
• ουραιμία (ouraimía)
• ουραιμικός (ouraimikós)
• ουρήθρα (ouríthra)
• ουρικός (ourikós)
• ουρητήριο (ouritírio)
• ουρητήρας (ouritíras)
• ουροανάλυση (ouroanálysi)
• ουρητικός (ouritikós)