σακχυφάντης

Ancient Greek

Etymology

σάκκος (sákkos, “sack”) +‎ ὑφαίνω (huphaínō, “weave”) +‎ -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sakʰ.kʰy.pʰán.tɛːs/ → /sak.çyˈɸan.tis/ → /sak.çiˈfan.dis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sakʰ.kʰy.pʰán.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sak.kʰyˈpʰan.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sak.çyˈɸan.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sak.çyˈfan.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sak.çiˈfan.dis/

Noun

σακχῠφάντης • (sakkhuphántēs) m (genitive σακχῠφάντου); first declension

1. one who weaves sackcloths, sailmaker

Declension

First declension of ὁ σακχῠφάντης; τοῦ σακχῠφάντου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σακχῠφάντης ho sakkhuphántēs	τὼ σακχῠφάντᾱ tṑ sakkhuphántā	οἱ σακχῠφάνται hoi sakkhuphántai
Genitive	τοῦ σακχῠφάντου toû sakkhuphántou	τοῖν σακχῠφάνταιν toîn sakkhuphántain	τῶν σακχῠφαντῶν tôn sakkhuphantôn
Dative	τῷ σακχῠφάντῃ tôi sakkhuphántēi	τοῖν σακχῠφάνταιν toîn sakkhuphántain	τοῖς σακχῠφάνταις toîs sakkhuphántais
Accusative	τὸν σακχῠφάντην tòn sakkhuphántēn	τὼ σακχῠφάντᾱ tṑ sakkhuphántā	τοὺς σακχῠφάντᾱς toùs sakkhuphántās
Vocative	σακχῠφάντᾰ sakkhuphánta	σακχῠφάντᾱ sakkhuphántā	σακχῠφάνται sakkhuphántai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σακχυφάντης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σακχυφάντης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette