συγκακουργέω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “with”) +‎ κακοῦργος (kakoûrgos, “malicious”) +‎ -έω (-éō, verb forming suffix), from κακός (kakós, “bad”) + ἔργον (érgon, “work”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.ka.kuːr.ɡé.ɔː/ → /syŋ.ɡa.kurˈʝe.o/ → /siŋ.ɡa.kurˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.ka.kuːr.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.ka.kurˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡa.kurˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡa.kurˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡa.kurˈʝe.o/

Verb

συγκᾰκουργέω • (sunkakourgéō)

1. to be party with another in injuring, join in the injury

Inflection

   Present: σῠγκᾰκουργέω, σῠγκᾰκουργέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠγκᾰκουργέω	σῠγκᾰκουργέεις	σῠγκᾰκουργέει	σῠγκᾰκουργέετον	σῠγκᾰκουργέετον	σῠγκᾰκουργέομεν	σῠγκᾰκουργέετε	σῠγκᾰκουργέουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠγκᾰκουργέω	σῠγκᾰκουργέῃς	σῠγκᾰκουργέῃ	σῠγκᾰκουργέητον	σῠγκᾰκουργέητον	σῠγκᾰκουργέωμεν	σῠγκᾰκουργέητε	σῠγκᾰκουργέωσῐ(ν)
	optative	σῠγκᾰκουργέοιμῐ	σῠγκᾰκουργέοις	σῠγκᾰκουργέοι	σῠγκᾰκουργέοιτον	σῠγκᾰκουργεοίτην	σῠγκᾰκουργέοιμεν	σῠγκᾰκουργέοιτε	σῠγκᾰκουργέοιεν
	imperative		σῠγκᾰκούργεε	σῠγκᾰκουργεέτω	σῠγκᾰκουργέετον	σῠγκᾰκουργεέτων		σῠγκᾰκουργέετε	σῠγκᾰκουργεόντων
middle/ passive	indicative	σῠγκᾰκουργέομαι	σῠγκᾰκουργέῃ, σῠγκᾰκουργέει	σῠγκᾰκουργέεται	σῠγκᾰκουργέεσθον	σῠγκᾰκουργέεσθον	σῠγκᾰκουργεόμεθᾰ	σῠγκᾰκουργέεσθε	σῠγκᾰκουργέονται
	subjunctive	σῠγκᾰκουργέωμαι	σῠγκᾰκουργέῃ	σῠγκᾰκουργέηται	σῠγκᾰκουργέησθον	σῠγκᾰκουργέησθον	σῠγκᾰκουργεώμεθᾰ	σῠγκᾰκουργέησθε	σῠγκᾰκουργέωνται
	optative	σῠγκᾰκουργεοίμην	σῠγκᾰκουργέοιο	σῠγκᾰκουργέοιτο	σῠγκᾰκουργέοισθον	σῠγκᾰκουργεοίσθην	σῠγκᾰκουργεοίμεθᾰ	σῠγκᾰκουργέοισθε	σῠγκᾰκουργέοιντο
	imperative		σῠγκᾰκουργέου	σῠγκᾰκουργεέσθω	σῠγκᾰκουργέεσθον	σῠγκᾰκουργεέσθων		σῠγκᾰκουργέεσθε	σῠγκᾰκουργεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠγκᾰκουργέειν				σῠγκᾰκουργέεσθαι
participle	m	σῠγκᾰκουργέων				σῠγκᾰκουργεόμενος
	f	σῠγκᾰκουργέουσᾰ				σῠγκᾰκουργεομένη
	n	σῠγκᾰκουργέον				σῠγκᾰκουργεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: σῠγκᾰκουργῶ, σῠγκᾰκουργοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠγκᾰκουργῶ	σῠγκᾰκουργεῖς	σῠγκᾰκουργεῖ	σῠγκᾰκουργεῖτον	σῠγκᾰκουργεῖτον	σῠγκᾰκουργοῦμεν	σῠγκᾰκουργεῖτε	σῠγκᾰκουργοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σῠγκᾰκουργῶ	σῠγκᾰκουργῇς	σῠγκᾰκουργῇ	σῠγκᾰκουργῆτον	σῠγκᾰκουργῆτον	σῠγκᾰκουργῶμεν	σῠγκᾰκουργῆτε	σῠγκᾰκουργῶσῐ(ν)
	optative	σῠγκᾰκουργοίην, σῠγκᾰκουργοῖμῐ	σῠγκᾰκουργοίης, σῠγκᾰκουργοῖς	σῠγκᾰκουργοίη, σῠγκᾰκουργοῖ	σῠγκᾰκουργοῖτον, σῠγκᾰκουργοίητον	σῠγκᾰκουργοίτην, σῠγκᾰκουργοιήτην	σῠγκᾰκουργοῖμεν, σῠγκᾰκουργοίημεν	σῠγκᾰκουργοῖτε, σῠγκᾰκουργοίητε	σῠγκᾰκουργοῖεν, σῠγκᾰκουργοίησᾰν
	imperative		σῠγκᾰκούργει	σῠγκᾰκουργείτω	σῠγκᾰκουργεῖτον	σῠγκᾰκουργείτων		σῠγκᾰκουργεῖτε	σῠγκᾰκουργούντων
middle/ passive	indicative	σῠγκᾰκουργοῦμαι	σῠγκᾰκουργεῖ, σῠγκᾰκουργῇ	σῠγκᾰκουργεῖται	σῠγκᾰκουργεῖσθον	σῠγκᾰκουργεῖσθον	σῠγκᾰκουργούμεθᾰ	σῠγκᾰκουργεῖσθε	σῠγκᾰκουργοῦνται
	subjunctive	σῠγκᾰκουργῶμαι	σῠγκᾰκουργῇ	σῠγκᾰκουργῆται	σῠγκᾰκουργῆσθον	σῠγκᾰκουργῆσθον	σῠγκᾰκουργώμεθᾰ	σῠγκᾰκουργῆσθε	σῠγκᾰκουργῶνται
	optative	σῠγκᾰκουργοίμην	σῠγκᾰκουργοῖο	σῠγκᾰκουργοῖτο	σῠγκᾰκουργοῖσθον	σῠγκᾰκουργοίσθην	σῠγκᾰκουργοίμεθᾰ	σῠγκᾰκουργοῖσθε	σῠγκᾰκουργοῖντο
	imperative		σῠγκᾰκουργοῦ	σῠγκᾰκουργείσθω	σῠγκᾰκουργεῖσθον	σῠγκᾰκουργείσθων		σῠγκᾰκουργεῖσθε	σῠγκᾰκουργείσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠγκᾰκουργεῖν				σῠγκᾰκουργεῖσθαι
participle	m	σῠγκᾰκουργῶν				σῠγκᾰκουργούμενος
	f	σῠγκᾰκουργοῦσᾰ				σῠγκᾰκουργουμένη
	n	σῠγκᾰκουργοῦν				σῠγκᾰκουργούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεκᾰκούργεον, σῠνεκᾰκουργεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεκᾰκούργεον	σῠνεκᾰκούργεες	σῠνεκᾰκούργεε(ν)	σῠνεκᾰκουργέετον	σῠνεκᾰκουργεέτην	σῠνεκᾰκουργέομεν	σῠνεκᾰκουργέετε	σῠνεκᾰκούργεον
middle/ passive	indicative	σῠνεκᾰκουργεόμην	σῠνεκᾰκουργέου	σῠνεκᾰκουργέετο	σῠνεκᾰκουργέεσθον	σῠνεκᾰκουργεέσθην	σῠνεκᾰκουργεόμεθᾰ	σῠνεκᾰκουργέεσθε	σῠνεκᾰκουργέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεκᾰκούργουν, σῠνεκᾰκουργούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεκᾰκούργουν	σῠνεκᾰκούργεις	σῠνεκᾰκούργει	σῠνεκᾰκουργεῖτον	σῠνεκᾰκουργείτην	σῠνεκᾰκουργοῦμεν	σῠνεκᾰκουργεῖτε	σῠνεκᾰκούργουν
middle/ passive	indicative	σῠνεκᾰκουργούμην	σῠνεκᾰκουργοῦ	σῠνεκᾰκουργεῖτο	σῠνεκᾰκουργεῖσθον	σῠνεκᾰκουργείσθην	σῠνεκᾰκουργούμεθᾰ	σῠνεκᾰκουργεῖσθε	σῠνεκᾰκουργοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠγκᾰκουργήσω, σῠγκᾰκουργήσομαι, σῠγκᾰκουργηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠγκᾰκουργήσω	σῠγκᾰκουργήσεις	σῠγκᾰκουργήσει	σῠγκᾰκουργήσετον	σῠγκᾰκουργήσετον	σῠγκᾰκουργήσομεν	σῠγκᾰκουργήσετε	σῠγκᾰκουργήσουσῐ(ν)
	optative	σῠγκᾰκουργήσοιμῐ	σῠγκᾰκουργήσοις	σῠγκᾰκουργήσοι	σῠγκᾰκουργήσοιτον	σῠγκᾰκουργησοίτην	σῠγκᾰκουργήσοιμεν	σῠγκᾰκουργήσοιτε	σῠγκᾰκουργήσοιεν
middle	indicative	σῠγκᾰκουργήσομαι	σῠγκᾰκουργήσῃ, σῠγκᾰκουργήσει	σῠγκᾰκουργήσεται	σῠγκᾰκουργήσεσθον	σῠγκᾰκουργήσεσθον	σῠγκᾰκουργησόμεθᾰ	σῠγκᾰκουργήσεσθε	σῠγκᾰκουργήσονται
	optative	σῠγκᾰκουργησοίμην	σῠγκᾰκουργήσοιο	σῠγκᾰκουργήσοιτο	σῠγκᾰκουργήσοισθον	σῠγκᾰκουργησοίσθην	σῠγκᾰκουργησοίμεθᾰ	σῠγκᾰκουργήσοισθε	σῠγκᾰκουργήσοιντο
passive	indicative	σῠγκᾰκουργηθήσομαι	σῠγκᾰκουργηθήσῃ	σῠγκᾰκουργηθήσεται	σῠγκᾰκουργηθήσεσθον	σῠγκᾰκουργηθήσεσθον	σῠγκᾰκουργηθησόμεθᾰ	σῠγκᾰκουργηθήσεσθε	σῠγκᾰκουργηθήσονται
	optative	σῠγκᾰκουργηθησοίμην	σῠγκᾰκουργηθήσοιο	σῠγκᾰκουργηθήσοιτο	σῠγκᾰκουργηθήσοισθον	σῠγκᾰκουργηθησοίσθην	σῠγκᾰκουργηθησοίμεθᾰ	σῠγκᾰκουργηθήσοισθε	σῠγκᾰκουργηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠγκᾰκουργήσειν			σῠγκᾰκουργήσεσθαι		σῠγκᾰκουργηθήσεσθαι
participle	m	σῠγκᾰκουργήσων			σῠγκᾰκουργησόμενος		σῠγκᾰκουργηθησόμενος
	f	σῠγκᾰκουργήσουσᾰ			σῠγκᾰκουργησομένη		σῠγκᾰκουργηθησομένη
	n	σῠγκᾰκουργῆσον			σῠγκᾰκουργησόμενον		σῠγκᾰκουργηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνεκᾰκούργησᾰ, σῠνεκᾰκουργησᾰ́μην, σῠνεκᾰκουργήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεκᾰκούργησᾰ	σῠνεκᾰκούργησᾰς	σῠνεκᾰκούργησε(ν)	σῠνεκᾰκουργήσᾰτον	σῠνεκᾰκουργησᾰ́την	σῠνεκᾰκουργήσᾰμεν	σῠνεκᾰκουργήσᾰτε	σῠνεκᾰκούργησᾰν
	subjunctive	σῠγκᾰκουργήσω	σῠγκᾰκουργήσῃς	σῠγκᾰκουργήσῃ	σῠγκᾰκουργήσητον	σῠγκᾰκουργήσητον	σῠγκᾰκουργήσωμεν	σῠγκᾰκουργήσητε	σῠγκᾰκουργήσωσῐ(ν)
	optative	σῠγκᾰκουργήσαιμῐ	σῠγκᾰκουργήσειᾰς, σῠγκᾰκουργήσαις	σῠγκᾰκουργήσειε(ν), σῠγκᾰκουργήσαι	σῠγκᾰκουργήσαιτον	σῠγκᾰκουργησαίτην	σῠγκᾰκουργήσαιμεν	σῠγκᾰκουργήσαιτε	σῠγκᾰκουργήσειᾰν, σῠγκᾰκουργήσαιεν
	imperative		σῠγκᾰκούργησον	σῠγκᾰκουργησᾰ́τω	σῠγκᾰκουργήσᾰτον	σῠγκᾰκουργησᾰ́των		σῠγκᾰκουργήσᾰτε	σῠγκᾰκουργησᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεκᾰκουργησᾰ́μην	σῠνεκᾰκουργήσω	σῠνεκᾰκουργήσᾰτο	σῠνεκᾰκουργήσᾰσθον	σῠνεκᾰκουργησᾰ́σθην	σῠνεκᾰκουργησᾰ́μεθᾰ	σῠνεκᾰκουργήσᾰσθε	σῠνεκᾰκουργήσᾰντο
	subjunctive	σῠγκᾰκουργήσωμαι	σῠγκᾰκουργήσῃ	σῠγκᾰκουργήσηται	σῠγκᾰκουργήσησθον	σῠγκᾰκουργήσησθον	σῠγκᾰκουργησώμεθᾰ	σῠγκᾰκουργήσησθε	σῠγκᾰκουργήσωνται
	optative	σῠγκᾰκουργησαίμην	σῠγκᾰκουργήσαιο	σῠγκᾰκουργήσαιτο	σῠγκᾰκουργήσαισθον	σῠγκᾰκουργησαίσθην	σῠγκᾰκουργησαίμεθᾰ	σῠγκᾰκουργήσαισθε	σῠγκᾰκουργήσαιντο
	imperative		σῠγκᾰκούργησαι	σῠγκᾰκουργησᾰ́σθω	σῠγκᾰκουργήσᾰσθον	σῠγκᾰκουργησᾰ́σθων		σῠγκᾰκουργήσᾰσθε	σῠγκᾰκουργησᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνεκᾰκουργήθην	σῠνεκᾰκουργήθης	σῠνεκᾰκουργήθη	σῠνεκᾰκουργήθητον	σῠνεκᾰκουργηθήτην	σῠνεκᾰκουργήθημεν	σῠνεκᾰκουργήθητε	σῠνεκᾰκουργήθησᾰν
	subjunctive	σῠγκᾰκουργηθῶ	σῠγκᾰκουργηθῇς	σῠγκᾰκουργηθῇ	σῠγκᾰκουργηθῆτον	σῠγκᾰκουργηθῆτον	σῠγκᾰκουργηθῶμεν	σῠγκᾰκουργηθῆτε	σῠγκᾰκουργηθῶσῐ(ν)
	optative	σῠγκᾰκουργηθείην	σῠγκᾰκουργηθείης	σῠγκᾰκουργηθείη	σῠγκᾰκουργηθεῖτον, σῠγκᾰκουργηθείητον	σῠγκᾰκουργηθείτην, σῠγκᾰκουργηθειήτην	σῠγκᾰκουργηθεῖμεν, σῠγκᾰκουργηθείημεν	σῠγκᾰκουργηθεῖτε, σῠγκᾰκουργηθείητε	σῠγκᾰκουργηθεῖεν, σῠγκᾰκουργηθείησᾰν
	imperative		σῠγκᾰκουργήθητῐ	σῠγκᾰκουργηθήτω	σῠγκᾰκουργήθητον	σῠγκᾰκουργηθήτων		σῠγκᾰκουργήθητε	σῠγκᾰκουργηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠγκᾰκουργῆσαι			σῠγκᾰκουργήσᾰσθαι		σῠγκᾰκουργηθῆναι
participle	m	σῠγκᾰκουργήσᾱς			σῠγκᾰκουργησᾰ́μενος		σῠγκᾰκουργηθείς
	f	σῠγκᾰκουργήσᾱσᾰ			σῠγκᾰκουργησᾰμένη		σῠγκᾰκουργηθεῖσᾰ
	n	σῠγκᾰκουργῆσᾰν			σῠγκᾰκουργησᾰ́μενον		σῠγκᾰκουργηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠγκεκᾰκούργηκᾰ, σῠγκεκᾰκούργημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠγκεκᾰκούργηκᾰ	σῠγκεκᾰκούργηκᾰς	σῠγκεκᾰκούργηκε(ν)	σῠγκεκᾰκουργήκᾰτον	σῠγκεκᾰκουργήκᾰτον	σῠγκεκᾰκουργήκᾰμεν	σῠγκεκᾰκουργήκᾰτε	σῠγκεκᾰκουργήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠγκεκᾰκουργήκω	σῠγκεκᾰκουργήκῃς	σῠγκεκᾰκουργήκῃ	σῠγκεκᾰκουργήκητον	σῠγκεκᾰκουργήκητον	σῠγκεκᾰκουργήκωμεν	σῠγκεκᾰκουργήκητε	σῠγκεκᾰκουργήκωσῐ(ν)
	optative	σῠγκεκᾰκουργήκοιμῐ, σῠγκεκᾰκουργηκοίην	σῠγκεκᾰκουργήκοις, σῠγκεκᾰκουργηκοίης	σῠγκεκᾰκουργήκοι, σῠγκεκᾰκουργηκοίη	σῠγκεκᾰκουργήκοιτον	σῠγκεκᾰκουργηκοίτην	σῠγκεκᾰκουργήκοιμεν	σῠγκεκᾰκουργήκοιτε	σῠγκεκᾰκουργήκοιεν
	imperative		σῠγκεκᾰκούργηκε	σῠγκεκᾰκουργηκέτω	σῠγκεκᾰκουργήκετον	σῠγκεκᾰκουργηκέτων		σῠγκεκᾰκουργήκετε	σῠγκεκᾰκουργηκόντων
middle/ passive	indicative	σῠγκεκᾰκούργημαι	σῠγκεκᾰκούργησαι	σῠγκεκᾰκούργηται	σῠγκεκᾰκούργησθον	σῠγκεκᾰκούργησθον	σῠγκεκᾰκουργήμεθᾰ	σῠγκεκᾰκούργησθε	σῠγκεκᾰκούργηνται
	subjunctive	σῠγκεκᾰκουργημένος ὦ	σῠγκεκᾰκουργημένος ᾖς	σῠγκεκᾰκουργημένος ᾖ	σῠγκεκᾰκουργημένω ἦτον	σῠγκεκᾰκουργημένω ἦτον	σῠγκεκᾰκουργημένοι ὦμεν	σῠγκεκᾰκουργημένοι ἦτε	σῠγκεκᾰκουργημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠγκεκᾰκουργημένος εἴην	σῠγκεκᾰκουργημένος εἴης	σῠγκεκᾰκουργημένος εἴη	σῠγκεκᾰκουργημένω εἴητον/εἶτον	σῠγκεκᾰκουργημένω εἰήτην/εἴτην	σῠγκεκᾰκουργημένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠγκεκᾰκουργημένοι εἴητε/εἶτε	σῠγκεκᾰκουργημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠγκεκᾰκούργησο	σῠγκεκᾰκουργήσθω	σῠγκεκᾰκούργησθον	σῠγκεκᾰκουργήσθων		σῠγκεκᾰκούργησθε	σῠγκεκᾰκουργήσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠγκεκᾰκουργηκέναι				σῠγκεκᾰκουργῆσθαι
participle	m	σῠγκεκᾰκουργηκώς				σῠγκεκᾰκουργημένος
	f	σῠγκεκᾰκουργηκυῖᾰ				σῠγκεκᾰκουργημένη
	n	σῠγκεκᾰκουργηκός				σῠγκεκᾰκουργημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐσῠγκεκᾰκουργήκειν, ἐσῠγκεκᾰκουργήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῠγκεκᾰκουργήκειν, ἐσῠγκεκᾰκουργήκη	ἐσῠγκεκᾰκουργήκεις, ἐσῠγκεκᾰκουργήκης	ἐσῠγκεκᾰκουργήκει(ν)	ἐσῠγκεκᾰκουργήκετον	ἐσῠγκεκᾰκουργηκέτην	ἐσῠγκεκᾰκουργήκεμεν	ἐσῠγκεκᾰκουργήκετε	ἐσῠγκεκᾰκουργήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐσῠγκεκᾰκουργήμην	ἐσῠγκεκᾰκούργησο	ἐσῠγκεκᾰκούργητο	ἐσῠγκεκᾰκούργησθον	ἐσῠγκεκᾰκουργήσθην	ἐσῠγκεκᾰκουργήμεθᾰ	ἐσῠγκεκᾰκούργησθε	ἐσῠγκεκᾰκούργηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “συγκακουργέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press