συνεπής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]First attested around 1871. From συνέπεια (synépeia) + -ής (-ís), calque of French conséquent.[1]
Adjective
[edit]συνεπής • (synepís) m (feminine συνεπής, neuter συνεπές)
Declension
[edit]Declension of συνεπής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | συνεπής • | συνεπής • | συνεπές • | συνεπείς • | συνεπείς • | συνεπή • |
| genitive | συνεπούς • | συνεπούς • | συνεπούς • | συνεπών • | συνεπών • | συνεπών • |
| accusative | συνεπή • | συνεπή • | συνεπές • | συνεπείς • | συνεπείς • | συνεπή • |
| vocative | συνεπή • / συνεπής • | συνεπής • | συνεπές • | συνεπείς • | συνεπείς • | συνεπή • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συνεπής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συνεπής, etc.) | |||||
Degrees of comparison by suffixation
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ συνεπής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.