τανύω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *tn̥néwti (“to stretch”), from *ten-.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ta.ný.ɔː/ → /taˈny.o/ → /taˈni.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ta.ný.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /taˈny.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /taˈny.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /taˈny.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /taˈni.o/

Verb

τᾰνύω • (tanúō) (Epic)

1. to stretch, strain, extend
2. (in passive) to be stretched or extended, be tight

Usage notes

The present tense is sometimes used with future meaning.

Inflection

   Present: τᾰνῠ́ω (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰνῠ́ω	τᾰνῠ́εις	τᾰνῠ́ει	τᾰνῠ́ετον	τᾰνῠ́ετον	τᾰνῠ́ομεν	τᾰνῠ́ετε	τᾰνῠ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	τᾰνῠ́ω, τᾰνῠ́ωμῐ	τᾰνῠ́ῃς, τᾰνῠ́ῃσθᾰ	τᾰνῠ́ῃ, τᾰνῠ́ῃσῐ	τᾰνῠ́ητον	τᾰνῠ́ητον	τᾰνῠ́ωμεν	τᾰνῠ́ητε	τᾰνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	τᾰνῠ́οιμῐ	τᾰνῠ́οισ(θᾰ)	τᾰνῠ́οι	τᾰνῠ́οιτον	τᾰνῠοίτην	τᾰνῠ́οιμεν	τᾰνῠ́οιτε	τᾰνῠ́οιεν
	imperative		τᾰ́νῠε	τᾰνῠέτω	τᾰνῠ́ετον	τᾰνῠέτων		τᾰνῠ́ετε	τᾰνῠόντων
		active
infinitive		τᾰνῠ́ειν/τᾰνῠέμεν(αι)/τᾰνῠ́μεν(αι)
participle	m	τᾰνῠ́ων
	f	τᾰνῠ́ουσᾰ
	n	τᾰνῠ́ον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: τᾰ́νῠμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τᾰ́νῠμαι	τᾰ́νῠσαι	τᾰ́νῠται	τᾰ́νῠσθον	τᾰ́νῠσθον	τᾰνῠ́μεθα	τᾰ́νῠσθε	τᾰ́νῠνται
	subjunctive	τᾰνῠ́ωμαι	τᾰνῠ́ῃ	τᾰνῠ́ηται	τᾰνῠ́ησθον	τᾰνῠ́ησθον	τᾰνῠώμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́ησθε	τᾰνῠ́ωνται
	optative	τᾰνῠοίμην	τᾰνῠ́οιο	τᾰνῠ́οιτο	τᾰνῠ́οισθον	τᾰνῠοίσθην	τᾰνῠοίμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́οισθε	τᾰνῠοίᾰτο
	imperative		τᾰ́νῠσο	τᾰνῠ́σθω	τᾰ́νῠσθον	τᾰνῠ́σθων		τᾰ́νῠσθε	τᾰνῠ́σθων
						middle/passive
infinitive						τᾰ́νῠσθαι
participle	m					τᾰνῠ́μενος
	f					τᾰνῠμένη
	n					τᾰνῠ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: τᾰ́νῠον, τᾰνῠόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰ́νῠον	τᾰ́νῠες	τᾰ́νῠε(ν)	τᾰνῠ́ετον	τᾰνῠέτην	τᾰνῠ́ομεν	τᾰνῠ́ετε	τᾰ́νῠον
middle/ passive	indicative	τᾰνῠόμην	τᾰνῠ́ου	τᾰνῠ́ετο	τᾰνῠ́εσθον	τᾰνῠέσθην	τᾰνῠόμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́εσθε	τᾰνῠ́οντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τᾰνῠ́σω, τᾰνῠ́σομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰνῠ́σω	τᾰνῠ́σεις	τᾰνῠ́σει	τᾰνῠ́σετον	τᾰνῠ́σετον	τᾰνῠ́σομεν	τᾰνῠ́σετε	τᾰνῠ́σουσῐ(ν)
	optative	τᾰνῠ́σοιμῐ	τᾰνῠ́σοισ(θᾰ)	τᾰνῠ́σοι	τᾰνῠ́σοιτον	τᾰνῠσοίτην	τᾰνῠ́σοιμεν	τᾰνῠ́σοιτε	τᾰνῠ́σοιεν
middle	indicative	τᾰνῠ́σομαι	τᾰνῠ́σεαι	τᾰνῠ́σεται	τᾰνῠ́σεσθον	τᾰνῠ́σεσθον	τᾰνῠσόμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́σεσθε	τᾰνῠ́σονται
	optative	τᾰνῠσοίμην	τᾰνῠ́σοιο	τᾰνῠ́σοιτο	τᾰνῠ́σοισθον	τᾰνῠσοίσθην	τᾰνῠσοίμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́σοισθε	τᾰνῠσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		τᾰνῠ́σειν/τᾰνῠσέμεν(αι)/τᾰνῠ́σμεν(αι)			τᾰνῠ́σεσθαι
participle	m	τᾰνῠ́σων			τᾰνῠσόμενος
	f	τᾰνῠ́σουσᾰ			τᾰνῠσομένη
	n	τᾰνῠ́σον			τᾰνῠσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τᾰνύσσω, τᾰνύσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰνύσσω	τᾰνύσσεις	τᾰνύσσει	τᾰνύσσετον	τᾰνύσσετον	τᾰνύσσομεν	τᾰνύσσετε	τᾰνύσσουσῐ(ν)
	optative	τᾰνύσσοιμῐ	τᾰνύσσοισ(θᾰ)	τᾰνύσσοι	τᾰνύσσοιτον	τᾰνυσσοίτην	τᾰνύσσοιμεν	τᾰνύσσοιτε	τᾰνύσσοιεν
middle	indicative	τᾰνύσσομαι	τᾰνύσσεαι	τᾰνύσσεται	τᾰνύσσεσθον	τᾰνύσσεσθον	τᾰνυσσόμε(σ)θᾰ	τᾰνύσσεσθε	τᾰνύσσονται
	optative	τᾰνυσσοίμην	τᾰνύσσοιο	τᾰνύσσοιτο	τᾰνύσσοισθον	τᾰνυσσοίσθην	τᾰνυσσοίμε(σ)θᾰ	τᾰνύσσοισθε	τᾰνυσσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		τᾰνύσσειν/τᾰνυσσέμεν(αι)/τᾰνυσσμέναι			τᾰνύσσεσθαι
participle	m	τᾰνύσσων			τᾰνυσσόμενος
	f	τᾰνύσσουσᾰ			τᾰνυσσομένη
	n	τᾰνῦσσον			τᾰνυσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτᾰ́νῠσᾰ, ἐτᾰνῠσᾰ́μην, ἐτανύσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτᾰ́νῠσᾰ	ἐτᾰ́νῠσᾰς	ἐτᾰ́νῠσε(ν)	ἐτᾰνῠ́σᾰτον	ἐτᾰνῠσᾰ́την	ἐτᾰνῠ́σᾰμεν	ἐτᾰνῠ́σᾰτε	ἐτᾰ́νῠσᾰν
	subjunctive	τᾰνῠ́σω, τᾰνῠ́σωμῐ	τᾰνῠ́σῃς, τᾰνῠ́σῃσθᾰ	τᾰνῠ́σῃ, τᾰνῠ́σῃσῐ	τᾰνῠ́σητον	τᾰνῠ́σητον	τᾰνῠ́σωμεν	τᾰνῠ́σητε	τᾰνῠ́σωσῐ(ν)
	optative	τᾰνῠ́σαιμῐ	τᾰνῠ́σαις, τᾰνῠ́σαισθᾰ, τᾰνῠ́σειᾰς	τᾰνῠ́σειε(ν), τᾰνῠ́σαι	τᾰνῠσεῖτον	τᾰνῠσείτην	τᾰνῠσεῖμεν	τᾰνῠσεῖτε	τᾰνῠσεῖεν
	imperative		τᾰ́νῠσον	τᾰνῠσᾰ́τω	τᾰνῠ́σᾰτον	τᾰνῠσᾰ́των		τᾰνῠ́σᾰτε	τᾰνῠσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτᾰνῠσᾰ́μην	ἐτᾰνῠ́σᾰο	ἐτᾰνῠ́σᾰτο	ἐτᾰνῠ́σᾰσθον	ἐτᾰνῠσᾰ́σθην	ἐτᾰνῠσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐτᾰνῠ́σᾰσθε	ἐτᾰνῠ́σᾰντο
	subjunctive	τᾰνῠ́σωμαι	τᾰνῠ́σηαι	τᾰνῠ́σηται	τᾰνῠ́σησθον	τᾰνῠ́σησθον	τᾰνῠσώμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́σησθε	τᾰνῠ́σωνται
	optative	τᾰνῠσαίμην	τᾰνῠ́σαιο	τᾰνῠ́σαιτο	τᾰνῠ́σαισθον	τᾰνῠσαίσθην	τᾰνῠσαίμε(σ)θᾰ	τᾰνῠ́σαισθε	τᾰνῠσαίᾰτο
	imperative		τᾰ́νῠσαι	τᾰνῠσᾰ́σθω	τᾰνῠ́σᾰσθον	τᾰνῠσᾰ́σθων		τᾰνῠ́σᾰσθε	τᾰνῠσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτανύσθην	ἐτανύσθης	ἐτανύσθη	ἐτανύσθητον	ἐτανυσθήτην	ἐτανύσθημεν	ἐτανύσθητε	ἐτανύσθησᾰν, ἐτάνυσθεν
	subjunctive	τανυσθῶ	τανυσθῇς	τανυσθῇ	τανυσθῆτον	τανυσθῆτον	τανυσθῶμεν	τανυσθῆτε	τανυσθῶσῐ(ν)
	optative	τανυσθείην	τανυσθείης	τανυσθείη	τανυσθεῖτον, τανυσθείητον	τανυσθείτην, τανυσθειήτην	τανυσθεῖμεν, τανυσθείημεν	τανυσθεῖτε, τανυσθείητε	τανύσθειεν, τανυσθείησᾰν
	imperative		τανύσθητῐ	τανυσθήτω	τανύσθητον	τανυσθήτων		τανύσθητε	τανυσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τᾰνῠ́σαι/τᾰνῠσᾰ́μεν/τᾰνῠσᾰμέναι			τᾰνῠ́σᾰσθαι		τανυσθῆναι/τανυσθήμεναι
participle	m	τᾰνῠ́σᾱς			τᾰνῠσᾰ́μενος		τανυσθείς
	f	τᾰνῠ́σᾱσᾰ			τᾰνῠσᾰμένη		τανυσθεῖσᾰ
	n	τᾰνῠ́σᾰν			τᾰνῠσᾰ́μενον		τανυσθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: τᾰ́νῠσᾰ, τᾰνῠσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰ́νῠσᾰ	τᾰ́νῠσᾰς	τᾰ́νῠσε(ν)	τᾰνῠ́σᾰτον	τᾰνῠσᾰ́την	τᾰνῠ́σᾰμεν	τᾰνῠ́σᾰτε	τᾰ́νῠσᾰν
middle	indicative	τᾰνῠσᾰ́μην	τᾰνῠ́σᾰο	τᾰνῠ́σᾰτο	τᾰνῠ́σᾰσθον	τᾰνῠσᾰ́σθην	τᾰνῠσᾰ́με(σ)θᾰ	τᾰνῠ́σᾰσθε	τᾰνῠ́σᾰντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτᾰ́νυσσᾰ, ἐτᾰνυσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτᾰ́νυσσᾰ	ἐτᾰ́νυσσᾰς	ἐτᾰ́νυσσε(ν)	ἐτᾰνύσσᾰτον	ἐτᾰνυσσᾰ́την	ἐτᾰνύσσᾰμεν	ἐτᾰνύσσᾰτε	ἐτᾰ́νυσσᾰν
	subjunctive	τᾰνύσσω, τᾰνύσσωμῐ	τᾰνύσσῃς, τᾰνύσσῃσθᾰ	τᾰνύσσῃ, τᾰνύσσῃσῐ	τᾰνύσσητον	τᾰνύσσητον	τᾰνύσσωμεν	τᾰνύσσητε	τᾰνύσσωσῐ(ν)
	optative	τᾰνύσσαιμῐ	τᾰνύσσαις, τᾰνύσσαισθᾰ, τᾰνύσσειᾰς	τᾰνύσσειε(ν), τᾰνύσσαι	τᾰνυσσεῖτον	τᾰνυσσείτην	τᾰνυσσεῖμεν	τᾰνυσσεῖτε	τᾰνυσσεῖεν
	imperative		τᾰ́νυσσον	τᾰνυσσᾰ́τω	τᾰνύσσᾰτον	τᾰνυσσᾰ́των		τᾰνύσσᾰτε	τᾰνυσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτᾰνυσσᾰ́μην	ἐτᾰνύσσᾰο	ἐτᾰνύσσᾰτο	ἐτᾰνύσσᾰσθον	ἐτᾰνυσσᾰ́σθην	ἐτᾰνυσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐτᾰνύσσᾰσθε	ἐτᾰνύσσᾰντο
	subjunctive	τᾰνύσσωμαι	τᾰνύσσηαι	τᾰνύσσηται	τᾰνύσσησθον	τᾰνύσσησθον	τᾰνυσσώμε(σ)θᾰ	τᾰνύσσησθε	τᾰνύσσωνται
	optative	τᾰνυσσαίμην	τᾰνύσσαιο	τᾰνύσσαιτο	τᾰνύσσαισθον	τᾰνυσσαίσθην	τᾰνυσσαίμε(σ)θᾰ	τᾰνύσσαισθε	τᾰνυσσαίᾰτο
	imperative		τᾰ́νυσσαι	τᾰνυσσᾰ́σθω	τᾰνύσσᾰσθον	τᾰνυσσᾰ́σθων		τᾰνύσσᾰσθε	τᾰνυσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		τᾰνῦσσαι/τᾰνυσσᾰ́μεν/τᾰνυσσᾰμέναι			τᾰνύσσᾰσθαι
participle	m	τᾰνύσσᾱς			τᾰνυσσᾰ́μενος
	f	τᾰνύσσᾱσᾰ			τᾰνυσσᾰμένη
	n	τᾰνῦσσᾰν			τᾰνυσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: τᾰ́νυσσᾰ, τᾰνυσσᾰ́μην, τανύσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰ́νυσσᾰ	τᾰ́νυσσᾰς	τᾰ́νυσσε(ν)	τᾰνύσσᾰτον	τᾰνυσσᾰ́την	τᾰνύσσᾰμεν	τᾰνύσσᾰτε	τᾰ́νυσσᾰν
middle	indicative	τᾰνυσσᾰ́μην	τᾰνύσσᾰο	τᾰνύσσᾰτο	τᾰνύσσᾰσθον	τᾰνυσσᾰ́σθην	τᾰνυσσᾰ́με(σ)θᾰ	τᾰνύσσᾰσθε	τᾰνύσσᾰντο
passive	indicative	τανύσθην	τανύσθης	τανύσθη	τανύσθητον	τανυσθήτην	τανύσθημεν	τανύσθητε	τανύσθησᾰν, τάνυσθεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τετᾰ́νυσμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τετᾰ́νυσμαι	τετᾰ́νυσαι	τετᾰ́νυσται	τετᾰ́νυσθον	τετᾰ́νυσθον	τετᾰνύσμεθᾰ	τετᾰ́νυσθε	τετᾰνύσᾰται
	subjunctive	τετανυμένος ὦ	τετανυμένος ᾖς	τετανυμένος ᾖ	τετανυμένω ἦτον	τετανυμένω ἦτον	τετανυμένοι ὦμεν	τετανυμένοι ἦτε	τετανυμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετανυμένος εἴην	τετανυμένος εἴης	τετανυμένος εἴη	τετανυμένω εἴητον/εἶτον	τετανυμένω εἰήτην/εἴτην	τετανυμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετανυμένοι εἴητε/εἶτε	τετανυμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		τετᾰ́νυσο	τετᾰνύσθω	τετᾰ́νυσθον	τετᾰνύσθων		τετᾰ́νυσθε	τετᾰνύσθων
						middle/passive
infinitive						τετᾰνῦσθαι
participle	m					τετανυμένος
	f					τετανυμένη
	n					τετανυμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: τετᾰνύσμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τετᾰνύσμην	τετᾰ́νυσο	τετᾰ́νυστο	τετᾰ́νυσθον	τετᾰνύσθην	τετᾰνύσμεθᾰ	τετᾰ́νυσθε	τετᾰνύσᾰτο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: τετᾰνύσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	τετᾰνύσσομαι	τετᾰνύσσεαι	τετᾰνύσσεται	τετᾰνύσσεσθον	τετᾰνύσσεσθον	τετᾰνυσσόμε(σ)θᾰ	τετᾰνύσσεσθε	τετᾰνύσσονται
	optative	τετᾰνυσσοίμην	τετᾰνύσσοιο	τετᾰνύσσοιτο	τετᾰνύσσοισθον	τετᾰνυσσοίσθην	τετᾰνυσσοίμε(σ)θᾰ	τετᾰνύσσοισθε	τετᾰνυσσοίᾰτο
						middle/passive
infinitive						τετᾰνύσσεσθαι
participle	m					τετᾰνυσσόμενος
	f					τετᾰνυσσομένη
	n					τετᾰνυσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐκτανύω (ektanúō)
• ἐντανύω (entanúō)
• ἐπεντανύω (epentanúō)
• τανύγλωσσος (tanúglōssos)

 

Further reading

• “τανύω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τανύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τανύω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τανύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press