τειχοφυλακέω

Ancient Greek

Etymology

From τεῖχος (teîkhos, “wall”) +‎ *φυλακέω (*phulakéō, “to guard, from φύλαξ (phúlax, “a guard”) +‎ -έω (-éō, “a verb forming suffix”)”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /teː.kʰo.pʰy.la.ké.ɔː/ → /ti.xo.ɸy.laˈce.o/ → /ti.xo.fi.laˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /teː.kʰo.pʰy.la.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ti.kʰo.pʰy.laˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ti.xo.ɸy.laˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ti.xo.fy.laˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.xo.fi.laˈce.o/

Verb

τειχοφῠλᾰκέω • (teikhophulakéō)

1. to guard a wall

Inflection

   Present: τειχοφῠλᾰκέω, τειχοφῠλᾰκέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τειχοφῠλᾰκέω	τειχοφῠλᾰκέεις	τειχοφῠλᾰκέει	τειχοφῠλᾰκέετον	τειχοφῠλᾰκέετον	τειχοφῠλᾰκέομεν	τειχοφῠλᾰκέετε	τειχοφῠλᾰκέουσῐ(ν)
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκέω	τειχοφῠλᾰκέῃς	τειχοφῠλᾰκέῃ	τειχοφῠλᾰκέητον	τειχοφῠλᾰκέητον	τειχοφῠλᾰκέωμεν	τειχοφῠλᾰκέητε	τειχοφῠλᾰκέωσῐ(ν)
	optative	τειχοφῠλᾰκέοιμῐ	τειχοφῠλᾰκέοις	τειχοφῠλᾰκέοι	τειχοφῠλᾰκέοιτον	τειχοφῠλᾰκεοίτην	τειχοφῠλᾰκέοιμεν	τειχοφῠλᾰκέοιτε	τειχοφῠλᾰκέοιεν
	imperative		τειχοφῠλᾰ́κεε	τειχοφῠλᾰκεέτω	τειχοφῠλᾰκέετον	τειχοφῠλᾰκεέτων		τειχοφῠλᾰκέετε	τειχοφῠλᾰκεόντων
middle	indicative	τειχοφῠλᾰκέομαι	τειχοφῠλᾰκέῃ, τειχοφῠλᾰκέει	τειχοφῠλᾰκέεται	τειχοφῠλᾰκέεσθον	τειχοφῠλᾰκέεσθον	τειχοφῠλᾰκεόμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκέεσθε	τειχοφῠλᾰκέονται
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκέωμαι	τειχοφῠλᾰκέῃ	τειχοφῠλᾰκέηται	τειχοφῠλᾰκέησθον	τειχοφῠλᾰκέησθον	τειχοφῠλᾰκεώμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκέησθε	τειχοφῠλᾰκέωνται
	optative	τειχοφῠλᾰκεοίμην	τειχοφῠλᾰκέοιο	τειχοφῠλᾰκέοιτο	τειχοφῠλᾰκέοισθον	τειχοφῠλᾰκεοίσθην	τειχοφῠλᾰκεοίμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκέοισθε	τειχοφῠλᾰκέοιντο
	imperative		τειχοφῠλᾰκέου	τειχοφῠλᾰκεέσθω	τειχοφῠλᾰκέεσθον	τειχοφῠλᾰκεέσθων		τειχοφῠλᾰκέεσθε	τειχοφῠλᾰκεέσθων
		active
infinitive		τειχοφῠλᾰκέειν				τειχοφῠλᾰκέεσθαι
participle	m	τειχοφῠλᾰκέων				τειχοφῠλᾰκεόμενος
	f	τειχοφῠλᾰκέουσᾰ				τειχοφῠλᾰκεομένη
	n	τειχοφῠλᾰκέον				τειχοφῠλᾰκεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: τειχοφῠλᾰκῶ, τειχοφῠλᾰκοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τειχοφῠλᾰκῶ	τειχοφῠλᾰκεῖς	τειχοφῠλᾰκεῖ	τειχοφῠλᾰκεῖτον	τειχοφῠλᾰκεῖτον	τειχοφῠλᾰκοῦμεν	τειχοφῠλᾰκεῖτε	τειχοφῠλᾰκοῦσῐ(ν)
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκῶ	τειχοφῠλᾰκῇς	τειχοφῠλᾰκῇ	τειχοφῠλᾰκῆτον	τειχοφῠλᾰκῆτον	τειχοφῠλᾰκῶμεν	τειχοφῠλᾰκῆτε	τειχοφῠλᾰκῶσῐ(ν)
	optative	τειχοφῠλᾰκοίην, τειχοφῠλᾰκοῖμῐ	τειχοφῠλᾰκοίης, τειχοφῠλᾰκοῖς	τειχοφῠλᾰκοίη, τειχοφῠλᾰκοῖ	τειχοφῠλᾰκοῖτον, τειχοφῠλᾰκοίητον	τειχοφῠλᾰκοίτην, τειχοφῠλᾰκοιήτην	τειχοφῠλᾰκοῖμεν, τειχοφῠλᾰκοίημεν	τειχοφῠλᾰκοῖτε, τειχοφῠλᾰκοίητε	τειχοφῠλᾰκοῖεν, τειχοφῠλᾰκοίησᾰν
	imperative		τειχοφῠλᾰ́κει	τειχοφῠλᾰκείτω	τειχοφῠλᾰκεῖτον	τειχοφῠλᾰκείτων		τειχοφῠλᾰκεῖτε	τειχοφῠλᾰκούντων
middle	indicative	τειχοφῠλᾰκοῦμαι	τειχοφῠλᾰκεῖ, τειχοφῠλᾰκῇ	τειχοφῠλᾰκεῖται	τειχοφῠλᾰκεῖσθον	τειχοφῠλᾰκεῖσθον	τειχοφῠλᾰκούμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκεῖσθε	τειχοφῠλᾰκοῦνται
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκῶμαι	τειχοφῠλᾰκῇ	τειχοφῠλᾰκῆται	τειχοφῠλᾰκῆσθον	τειχοφῠλᾰκῆσθον	τειχοφῠλᾰκώμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκῆσθε	τειχοφῠλᾰκῶνται
	optative	τειχοφῠλᾰκοίμην	τειχοφῠλᾰκοῖο	τειχοφῠλᾰκοῖτο	τειχοφῠλᾰκοῖσθον	τειχοφῠλᾰκοίσθην	τειχοφῠλᾰκοίμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκοῖσθε	τειχοφῠλᾰκοῖντο
	imperative		τειχοφῠλᾰκοῦ	τειχοφῠλᾰκείσθω	τειχοφῠλᾰκεῖσθον	τειχοφῠλᾰκείσθων		τειχοφῠλᾰκεῖσθε	τειχοφῠλᾰκείσθων
		active
infinitive		τειχοφῠλᾰκεῖν				τειχοφῠλᾰκεῖσθαι
participle	m	τειχοφῠλᾰκῶν				τειχοφῠλᾰκούμενος
	f	τειχοφῠλᾰκοῦσᾰ				τειχοφῠλᾰκουμένη
	n	τειχοφῠλᾰκοῦν				τειχοφῠλᾰκούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐτειχοφῠλᾰ́κεον, ἐτειχοφῠλᾰκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτειχοφῠλᾰ́κεον	ἐτειχοφῠλᾰ́κεες	ἐτειχοφῠλᾰ́κεε(ν)	ἐτειχοφῠλᾰκέετον	ἐτειχοφῠλᾰκεέτην	ἐτειχοφῠλᾰκέομεν	ἐτειχοφῠλᾰκέετε	ἐτειχοφῠλᾰ́κεον
middle	indicative	ἐτειχοφῠλᾰκεόμην	ἐτειχοφῠλᾰκέου	ἐτειχοφῠλᾰκέετο	ἐτειχοφῠλᾰκέεσθον	ἐτειχοφῠλᾰκεέσθην	ἐτειχοφῠλᾰκεόμεθᾰ	ἐτειχοφῠλᾰκέεσθε	ἐτειχοφῠλᾰκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐτειχοφῠλᾰ́κουν, ἐτειχοφῠλᾰκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτειχοφῠλᾰ́κουν	ἐτειχοφῠλᾰ́κεις	ἐτειχοφῠλᾰ́κει	ἐτειχοφῠλᾰκεῖτον	ἐτειχοφῠλᾰκείτην	ἐτειχοφῠλᾰκοῦμεν	ἐτειχοφῠλᾰκεῖτε	ἐτειχοφῠλᾰ́κουν
middle	indicative	ἐτειχοφῠλᾰκούμην	ἐτειχοφῠλᾰκοῦ	ἐτειχοφῠλᾰκεῖτο	ἐτειχοφῠλᾰκεῖσθον	ἐτειχοφῠλᾰκείσθην	ἐτειχοφῠλᾰκούμεθᾰ	ἐτειχοφῠλᾰκεῖσθε	ἐτειχοφῠλᾰκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τειχοφῠλᾰκήσω, τειχοφῠλᾰκήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τειχοφῠλᾰκήσω	τειχοφῠλᾰκήσεις	τειχοφῠλᾰκήσει	τειχοφῠλᾰκήσετον	τειχοφῠλᾰκήσετον	τειχοφῠλᾰκήσομεν	τειχοφῠλᾰκήσετε	τειχοφῠλᾰκήσουσῐ(ν)
	optative	τειχοφῠλᾰκήσοιμῐ	τειχοφῠλᾰκήσοις	τειχοφῠλᾰκήσοι	τειχοφῠλᾰκήσοιτον	τειχοφῠλᾰκησοίτην	τειχοφῠλᾰκήσοιμεν	τειχοφῠλᾰκήσοιτε	τειχοφῠλᾰκήσοιεν
middle	indicative	τειχοφῠλᾰκήσομαι	τειχοφῠλᾰκήσῃ, τειχοφῠλᾰκήσει	τειχοφῠλᾰκήσεται	τειχοφῠλᾰκήσεσθον	τειχοφῠλᾰκήσεσθον	τειχοφῠλᾰκησόμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκήσεσθε	τειχοφῠλᾰκήσονται
	optative	τειχοφῠλᾰκησοίμην	τειχοφῠλᾰκήσοιο	τειχοφῠλᾰκήσοιτο	τειχοφῠλᾰκήσοισθον	τειχοφῠλᾰκησοίσθην	τειχοφῠλᾰκησοίμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκήσοισθε	τειχοφῠλᾰκήσοιντο
		active			middle
infinitive		τειχοφῠλᾰκήσειν			τειχοφῠλᾰκήσεσθαι
participle	m	τειχοφῠλᾰκήσων			τειχοφῠλᾰκησόμενος
	f	τειχοφῠλᾰκήσουσᾰ			τειχοφῠλᾰκησομένη
	n	τειχοφῠλᾰκῆσον			τειχοφῠλᾰκησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτειχοφῠλᾰ́κησᾰ, ἐτειχοφῠλᾰκησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτειχοφῠλᾰ́κησᾰ	ἐτειχοφῠλᾰ́κησᾰς	ἐτειχοφῠλᾰ́κησε(ν)	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰτον	ἐτειχοφῠλᾰκησᾰ́την	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰμεν	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰτε	ἐτειχοφῠλᾰ́κησᾰν
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκήσω	τειχοφῠλᾰκήσῃς	τειχοφῠλᾰκήσῃ	τειχοφῠλᾰκήσητον	τειχοφῠλᾰκήσητον	τειχοφῠλᾰκήσωμεν	τειχοφῠλᾰκήσητε	τειχοφῠλᾰκήσωσῐ(ν)
	optative	τειχοφῠλᾰκήσαιμῐ	τειχοφῠλᾰκήσειᾰς, τειχοφῠλᾰκήσαις	τειχοφῠλᾰκήσειε(ν), τειχοφῠλᾰκήσαι	τειχοφῠλᾰκήσαιτον	τειχοφῠλᾰκησαίτην	τειχοφῠλᾰκήσαιμεν	τειχοφῠλᾰκήσαιτε	τειχοφῠλᾰκήσειᾰν, τειχοφῠλᾰκήσαιεν
	imperative		τειχοφῠλᾰ́κησον	τειχοφῠλᾰκησᾰ́τω	τειχοφῠλᾰκήσᾰτον	τειχοφῠλᾰκησᾰ́των		τειχοφῠλᾰκήσᾰτε	τειχοφῠλᾰκησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτειχοφῠλᾰκησᾰ́μην	ἐτειχοφῠλᾰκήσω	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰτο	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰσθον	ἐτειχοφῠλᾰκησᾰ́σθην	ἐτειχοφῠλᾰκησᾰ́μεθᾰ	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰσθε	ἐτειχοφῠλᾰκήσᾰντο
	subjunctive	τειχοφῠλᾰκήσωμαι	τειχοφῠλᾰκήσῃ	τειχοφῠλᾰκήσηται	τειχοφῠλᾰκήσησθον	τειχοφῠλᾰκήσησθον	τειχοφῠλᾰκησώμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκήσησθε	τειχοφῠλᾰκήσωνται
	optative	τειχοφῠλᾰκησαίμην	τειχοφῠλᾰκήσαιο	τειχοφῠλᾰκήσαιτο	τειχοφῠλᾰκήσαισθον	τειχοφῠλᾰκησαίσθην	τειχοφῠλᾰκησαίμεθᾰ	τειχοφῠλᾰκήσαισθε	τειχοφῠλᾰκήσαιντο
	imperative		τειχοφῠλᾰ́κησαι	τειχοφῠλᾰκησᾰ́σθω	τειχοφῠλᾰκήσᾰσθον	τειχοφῠλᾰκησᾰ́σθων		τειχοφῠλᾰκήσᾰσθε	τειχοφῠλᾰκησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		τειχοφῠλᾰκῆσαι			τειχοφῠλᾰκήσᾰσθαι
participle	m	τειχοφῠλᾰκήσᾱς			τειχοφῠλᾰκησᾰ́μενος
	f	τειχοφῠλᾰκήσᾱσᾰ			τειχοφῠλᾰκησᾰμένη
	n	τειχοφῠλᾰκῆσᾰν			τειχοφῠλᾰκησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τετειχοφῠλᾰ́κηκᾰ, τετειχοφῠλᾰ́κημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετειχοφῠλᾰ́κηκᾰ	τετειχοφῠλᾰ́κηκᾰς	τετειχοφῠλᾰ́κηκε(ν)	τετειχοφῠλᾰκήκᾰτον	τετειχοφῠλᾰκήκᾰτον	τετειχοφῠλᾰκήκᾰμεν	τετειχοφῠλᾰκήκᾰτε	τετειχοφῠλᾰκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετειχοφῠλᾰκήκω	τετειχοφῠλᾰκήκῃς	τετειχοφῠλᾰκήκῃ	τετειχοφῠλᾰκήκητον	τετειχοφῠλᾰκήκητον	τετειχοφῠλᾰκήκωμεν	τετειχοφῠλᾰκήκητε	τετειχοφῠλᾰκήκωσῐ(ν)
	optative	τετειχοφῠλᾰκήκοιμῐ, τετειχοφῠλᾰκηκοίην	τετειχοφῠλᾰκήκοις, τετειχοφῠλᾰκηκοίης	τετειχοφῠλᾰκήκοι, τετειχοφῠλᾰκηκοίη	τετειχοφῠλᾰκήκοιτον	τετειχοφῠλᾰκηκοίτην	τετειχοφῠλᾰκήκοιμεν	τετειχοφῠλᾰκήκοιτε	τετειχοφῠλᾰκήκοιεν
	imperative		τετειχοφῠλᾰ́κηκε	τετειχοφῠλᾰκηκέτω	τετειχοφῠλᾰκήκετον	τετειχοφῠλᾰκηκέτων		τετειχοφῠλᾰκήκετε	τετειχοφῠλᾰκηκόντων
middle	indicative	τετειχοφῠλᾰ́κημαι	τετειχοφῠλᾰ́κησαι	τετειχοφῠλᾰ́κηται	τετειχοφῠλᾰ́κησθον	τετειχοφῠλᾰ́κησθον	τετειχοφῠλᾰκήμεθᾰ	τετειχοφῠλᾰ́κησθε	τετειχοφῠλᾰ́κηνται
	subjunctive	τετειχοφῠλᾰκημένος ὦ	τετειχοφῠλᾰκημένος ᾖς	τετειχοφῠλᾰκημένος ᾖ	τετειχοφῠλᾰκημένω ἦτον	τετειχοφῠλᾰκημένω ἦτον	τετειχοφῠλᾰκημένοι ὦμεν	τετειχοφῠλᾰκημένοι ἦτε	τετειχοφῠλᾰκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετειχοφῠλᾰκημένος εἴην	τετειχοφῠλᾰκημένος εἴης	τετειχοφῠλᾰκημένος εἴη	τετειχοφῠλᾰκημένω εἴητον/εἶτον	τετειχοφῠλᾰκημένω εἰήτην/εἴτην	τετειχοφῠλᾰκημένοι εἴημεν/εἶμεν	τετειχοφῠλᾰκημένοι εἴητε/εἶτε	τετειχοφῠλᾰκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τετειχοφῠλᾰ́κησο	τετειχοφῠλᾰκήσθω	τετειχοφῠλᾰ́κησθον	τετειχοφῠλᾰκήσθων		τετειχοφῠλᾰ́κησθε	τετειχοφῠλᾰκήσθων
		active
infinitive		τετειχοφῠλᾰκηκέναι				τετειχοφῠλᾰκῆσθαι
participle	m	τετειχοφῠλᾰκηκώς				τετειχοφῠλᾰκημένος
	f	τετειχοφῠλᾰκηκυῖᾰ				τετειχοφῠλᾰκημένη
	n	τετειχοφῠλᾰκηκός				τετειχοφῠλᾰκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτετειχοφῠλᾰκήκειν, ἐτετειχοφῠλᾰκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετειχοφῠλᾰκήκειν, ἐτετειχοφῠλᾰκήκη	ἐτετειχοφῠλᾰκήκεις, ἐτετειχοφῠλᾰκήκης	ἐτετειχοφῠλᾰκήκει(ν)	ἐτετειχοφῠλᾰκήκετον	ἐτετειχοφῠλᾰκηκέτην	ἐτετειχοφῠλᾰκήκεμεν	ἐτετειχοφῠλᾰκήκετε	ἐτετειχοφῠλᾰκήκεσᾰν
middle	indicative	ἐτετειχοφῠλᾰκήμην	ἐτετειχοφῠλᾰ́κησο	ἐτετειχοφῠλᾰ́κητο	ἐτετειχοφῠλᾰ́κησθον	ἐτετειχοφῠλᾰκήσθην	ἐτετειχοφῠλᾰκήμεθᾰ	ἐτετειχοφῠλᾰ́κησθε	ἐτετειχοφῠλᾰ́κηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• τειχοφυλακέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “τειχοφυλακέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press