χρυσοκόμη

Ancient Greek

Etymology

χρῡσός (khrūsós, “gold”) +‎ κόμη (kómē, “hair of the head”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰryː.so.kó.mɛː/ → /xry.soˈko.mi/ → /xri.soˈko.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰryː.so.kó.mɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰry.soˈko.me̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xry.soˈko.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xry.soˈko.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xri.soˈko.mi/

Noun

χρῡσοκόμη • (khrūsokómē) f (genitive χρῡσοκόμης); first declension

1. immortelle (Helichrysum orientale)

Declension

First declension of ἡ χρῡσοκόμη; τῆς χρῡσοκόμης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χρῡσοκόμη hē khrūsokómē	τὼ χρῡσοκόμᾱ tṑ khrūsokómā	αἱ χρῡσοκόμαι hai khrūsokómai
Genitive	τῆς χρῡσοκόμης tês khrūsokómēs	τοῖν χρῡσοκόμαιν toîn khrūsokómain	τῶν χρῡσοκομῶν tôn khrūsokomôn
Dative	τῇ χρῡσοκόμῃ têi khrūsokómēi	τοῖν χρῡσοκόμαιν toîn khrūsokómain	ταῖς χρῡσοκόμαις taîs khrūsokómais
Accusative	τὴν χρῡσοκόμην tḕn khrūsokómēn	τὼ χρῡσοκόμᾱ tṑ khrūsokómā	τᾱ̀ς χρῡσοκόμᾱς tā̀s khrūsokómās
Vocative	χρῡσοκόμη khrūsokómē	χρῡσοκόμᾱ khrūsokómā	χρῡσοκόμαι khrūsokómai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χρυσοκόμη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χρυσοκόμη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette