кию

Kazakh

Alternative scripts
Arabic	كيۋ
Cyrillic	кию
Latin	kiiu

Etymology

From Proto-Turkic *ged- (“to put on”). Cognate with Yakut кэтии (ketii), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [kʰi.jʉw]
• Hyphenation: ки‧ю

Verb

кию • (kiü)

1. to put on (clothes)

Conjugation

Conjugation of кию

infinitive			кию
participles	past		киген
	future		киер
	transitory past		киетін
			singular				plural
			1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person	1st person	2nd person (informal)	2nd person (formal)	3rd person
			мен	сен	сіз	ол	біз	сендер	сіздер	олар
past	simple		кидім	кидің	кидіңіз	киді	кидік	кидіңдер	кидіңіздер	киді
	distant	direct	кигенмін	кигенсің	кигенсіз	киген	кигенбіз	кигенсіңдер	кигенсіздер	киген
		indirect	киіппін	киіпсің	киіпсіз	киіпті	киіппіз	киіпсіңдер	киіпсіздер	киіпті
	habitual		киетінмін	киетінсің	киетінсіз	киетін	киетінбіз	киетінсіңдер	киетінсіздер	киетін
present	aorist		киемін	киесің	киесіз	киеді	киеміз	киесіңдер	киесіздер	киеді
future	presumptive		киермін	киерсің	киерсіз	киер	киерміз	киерсіңдер	киерсіздер	киер
	intentional		кимекпін	кимексің	кимексіз	кимек	кимекпіз	кимексің	кимексіз	кимек
imperative/hortative			киейін	ки	киіңіз	кисін	киейік	киіңдер	киіңіздер	кисін
optative			кигім келеді	кигің келеді	кигіңіз келеді	кигісі келеді	кигіміз келеді	кигілерің келеді	кигілеріңіз келеді	кигілері келеді
conditional			кисем	кисең	кисеңіз	кисе	кисек	кисеңдер	кисеңіздер	кисе

Derived terms

• киім (kiım)
• киіс (kiıs)

 

Russian

Pronunciation

• ки́ю: IPA^(key): [ˈkʲijʊ]
• кию́: IPA^(key): [kʲɪˈju]

Noun

ки́ю or кию́ • (kíju or kijú) m inan

1. dative singular of кий (kij)