нарицаем

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Church Slavonic нарицаѥмъ (naricajemŭ), a fossilized present passive participle of Bulgarian нари́чам (naríčam), нарица́я (naricája, to call) +‎ -аем (-aem).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

нарица́ем (naricáem)

  1. (poetic) standing for, labeling
  2. appellative, nominative
    Synonym: нарица́телен (naricátelen)

Declension

[edit]
[edit]

References

[edit]
  • нарицаем”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • нарицаем”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010