робкий

Russian

Etymology

From Old East Slavic робъ (robŭ, “serf”) + -кий (-kij), from Proto-Slavic *orbъ (“slave”), from Proto-Indo-European *h₃órbʰos (“orphan”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈropkʲɪj]

• Audio:

  (file)

Adjective

ро́бкий • (róbkij) (rare/awkward comparative (по)ро́бче)

1. shy, timid, bashful (lacking in courage or confidence)

   Synonyms: нереши́тельный (nerešítelʹnyj), несме́лый (nesmélyj), боязли́вый (bojazlívyj), трусли́вый (truslívyj)

Declension

Declension of ро́бкий (short class c*)

		masculine	neuter	feminine	plural
nominative		ро́бкий róbkij	ро́бкое róbkoje	ро́бкая róbkaja	ро́бкие róbkije
genitive		ро́бкого róbkovo		ро́бкой róbkoj	ро́бких róbkix
dative		ро́бкому róbkomu		ро́бкой róbkoj	ро́бким róbkim
accusative	animate	ро́бкого róbkovo	ро́бкое róbkoje	ро́бкую róbkuju	ро́бких róbkix
	inanimate	ро́бкий róbkij			ро́бкие róbkije
instrumental		ро́бким róbkim		ро́бкой, ро́бкою róbkoj, róbkoju	ро́бкими róbkimi
prepositional		ро́бком róbkom		ро́бкой róbkoj	ро́бких róbkix
short form		ро́бок róbok	ро́бко róbko	робка́ robká	ро́бки róbki

Related terms

• ро́бость (róbostʹ)
• робе́ть (robétʹ), оробе́ть (orobétʹ)
• ро́бко (róbko)