розпорядження

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ukrainian[edit]

Etymology[edit]

From the розпорядж- (rozporjadž-) stem of розпоряди́тися (rozporjadýtysja) +‎ -ення (-ennja). Compare Russian распоряже́ние (rasporjažénije), Belarusian распараджэ́нне (rasparadžénnje), Polish rozporządzenie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [rɔzpɔˈrʲad͡ʒenʲːɐ]
  • (file)

Noun[edit]

розпоря́дження (rozporjádžennjan inan (genitive розпоря́дження, nominative plural розпоря́дження, genitive plural розпоря́джень)

  1. (uncountable) verbal noun of розпоряджа́тися impf (rozporjadžátysja) and розпоряди́тися pf (rozporjadýtysja): disposal, command (power to use something or someone)
    у розпоря́дженні (+ genitive)u rozporjádženniat the disposal of
    ма́ти у своє́му розпоря́дженніmáty u svojému rozporjádžennito have at one's disposal
  2. (countable) order, ordinance, direction, instruction
    Synonym: нака́з m (nakáz)

Declension[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]