հիասթափում

Armenian

Etymology

հիասթափել (hiastʻapʻel) +‎ -ում (-um)

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /hijɑstʰɑˈpʰum/, [hijɑstʰɑpʰúm]
• (Western Armenian) IPA^(key): /hijɑstɑˈpum/, [hijɑstʰɑpʰúm]

Noun

հիասթափում • (hiastʻapʻum)

1. act or state of being disappointed, let down

Declension

n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	հիասթափում (hiastʻapʻum)	հիասթափումներ (hiastʻapʻumner)
dative	հիասթափման, հիասթափումի (hiastʻapʻman, hiastʻapʻumi)	հիասթափումների (hiastʻapʻumneri)
ablative	հիասթափումից (hiastʻapʻumicʻ)	հիասթափումներից (hiastʻapʻumnericʻ)
instrumental	հիասթափմամբ, հիասթափումով (hiastʻapʻmamb, hiastʻapʻumov)	հիասթափումներով (hiastʻapʻumnerov)
locative	հիասթափումում* (hiastʻapʻumum*)	հիասթափումներում (hiastʻapʻumnerum)
	definite forms
nominative	հիասթափումը/հիասթափումն (hiastʻapʻumə/hiastʻapʻumn)	հիասթափումները/հիասթափումներն (hiastʻapʻumnerə/hiastʻapʻumnern)
dative	հիասթափմանը/հիասթափմանն, հիասթափումին (hiastʻapʻmanə/hiastʻapʻmann, hiastʻapʻumin)	հիասթափումներին (hiastʻapʻumnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	հիասթափումս (hiastʻapʻums)	հիասթափումներս (hiastʻapʻumners)
dative	հիասթափմանս/հիասթափումիս (hiastʻapʻmans/hiastʻapʻumis)	հիասթափումներիս (hiastʻapʻumneris)
ablative	հիասթափումիցս (hiastʻapʻumicʻs)	հիասթափումներիցս (hiastʻapʻumnericʻs)
instrumental	հիասթափումովս (hiastʻapʻumovs)	հիասթափումներովս (hiastʻapʻumnerovs)
locative	հիասթափումումս* (hiastʻapʻumums*)	հիասթափումներումս (hiastʻapʻumnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	հիասթափումդ (hiastʻapʻumd)	հիասթափումներդ (hiastʻapʻumnerd)
dative	հիասթափմանդ/հիասթափումիդ (hiastʻapʻmand/hiastʻapʻumid)	հիասթափումներիդ (hiastʻapʻumnerid)
ablative	հիասթափումիցդ (hiastʻapʻumicʻd)	հիասթափումներիցդ (hiastʻapʻumnericʻd)
instrumental	հիասթափումովդ (hiastʻapʻumovd)	հիասթափումներովդ (hiastʻapʻumnerovd)
locative	հիասթափումումդ* (hiastʻapʻumumd*)	հիասթափումներումդ (hiastʻapʻumnerumd)
*the singular locative is seldom used