إحاطة
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ح و ط (ḥ-w-ṭ) |
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
إِحَاطَة • (ʔiḥāṭa) f
- verbal noun of أَحَاطَ (ʔaḥāṭa) (form IV)
- encirclement, encompassment
- comprehension, grasp, understanding, knowledge, cognizance
- acquaintance, familiarity
- information, communication
Declension[edit]
Declension of noun إِحَاطَة (ʔiḥāṭa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِحَاطَة ʔiḥāṭa |
الْإِحَاطَة al-ʔiḥāṭa |
إِحَاطَة ʔiḥāṭat |
Nominative | إِحَاطَةٌ ʔiḥāṭatun |
الْإِحَاطَةُ al-ʔiḥāṭatu |
إِحَاطَةُ ʔiḥāṭatu |
Accusative | إِحَاطَةً ʔiḥāṭatan |
الْإِحَاطَةَ al-ʔiḥāṭata |
إِحَاطَةَ ʔiḥāṭata |
Genitive | إِحَاطَةٍ ʔiḥāṭatin |
الْإِحَاطَةِ al-ʔiḥāṭati |
إِحَاطَةِ ʔiḥāṭati |