طبلي

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of طَبْل (ṭabl, “drum”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Adjective

طَبْلِيّ • (ṭabliyy) (feminine طَبْلِيَّة (ṭabliyya), masculine plural طَبْلِيُّونَ (ṭabliyyūna), feminine plural طَبْلِيَّات (ṭabliyyāt))

1. drum-shaped
2. (anatomy) tympanic, tympanal

Declension

Declension of adjective طَبْلِيّ (ṭabliyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	طَبْلِي ṭablī	الطَّبْلِي aṭ-ṭablī	طَبْلِيَّة ṭabliyya	الطَّبْلِيَّة aṭ-ṭabliyya
Nominative	طَبْلِيٌّ ṭabliyyun	الطَّبْلِيُّ aṭ-ṭabliyyu	طَبْلِيَّةٌ ṭabliyyatun	الطَّبْلِيَّةُ aṭ-ṭabliyyatu
Accusative	طَبْلِيًّا ṭabliyyan	الطَّبْلِيَّ aṭ-ṭabliyya	طَبْلِيَّةً ṭabliyyatan	الطَّبْلِيَّةَ aṭ-ṭabliyyata
Genitive	طَبْلِيٍّ ṭabliyyin	الطَّبْلِيِّ aṭ-ṭabliyyi	طَبْلِيَّةٍ ṭabliyyatin	الطَّبْلِيَّةِ aṭ-ṭabliyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	طَبْلِيَّيْن ṭabliyyayn	الطَّبْلِيَّيْن aṭ-ṭabliyyayn	طَبْلِيَّتَيْن ṭabliyyatayn	الطَّبْلِيَّتَيْن aṭ-ṭabliyyatayn
Nominative	طَبْلِيَّانِ ṭabliyyāni	الطَّبْلِيَّانِ aṭ-ṭabliyyāni	طَبْلِيَّتَانِ ṭabliyyatāni	الطَّبْلِيَّتَانِ aṭ-ṭabliyyatāni
Accusative	طَبْلِيَّيْنِ ṭabliyyayni	الطَّبْلِيَّيْنِ aṭ-ṭabliyyayni	طَبْلِيَّتَيْنِ ṭabliyyatayni	الطَّبْلِيَّتَيْنِ aṭ-ṭabliyyatayni
Genitive	طَبْلِيَّيْنِ ṭabliyyayni	الطَّبْلِيَّيْنِ aṭ-ṭabliyyayni	طَبْلِيَّتَيْنِ ṭabliyyatayni	الطَّبْلِيَّتَيْنِ aṭ-ṭabliyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	طَبْلِيِّين ṭabliyyīn	الطَّبْلِيِّين aṭ-ṭabliyyīn	طَبْلِيَّات ṭabliyyāt	الطَّبْلِيَّات aṭ-ṭabliyyāt
Nominative	طَبْلِيُّونَ ṭabliyyūna	الطَّبْلِيُّونَ aṭ-ṭabliyyūna	طَبْلِيَّاتٌ ṭabliyyātun	الطَّبْلِيَّاتُ aṭ-ṭabliyyātu
Accusative	طَبْلِيِّينَ ṭabliyyīna	الطَّبْلِيِّينَ aṭ-ṭabliyyīna	طَبْلِيَّاتٍ ṭabliyyātin	الطَّبْلِيَّاتِ aṭ-ṭabliyyāti
Genitive	طَبْلِيِّينَ ṭabliyyīna	الطَّبْلِيِّينَ aṭ-ṭabliyyīna	طَبْلِيَّاتٍ ṭabliyyātin	الطَّبْلِيَّاتِ aṭ-ṭabliyyāti

Etymology 2

Verb

طَبِّلِي • (ṭabbilī) (form II)

1. second-person feminine singular active imperative of طَبَّلَ (ṭabbala)