இடையீடு

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From இடை (iṭai) +‎ இடு (iṭu).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɪɖɐɪ̯jiːɖʊ/, [ɪɖɐɪ̯jiːɖɯ]

Noun

[edit]

இடையீடு (iṭaiyīṭu)

  1. obstacle, impediment
    Synonyms: விக்கினம் (vikkiṉam), இடையூறு (iṭaiyūṟu)
  2. difference
    Synonym: வித்தியாசம் (vittiyācam)
  3. answer to a query
    Synonym: சமாதானம் (camātāṉam)
  4. interruption

Declension

[edit]
ṭu-stem declension of இடையீடு (iṭaiyīṭu)
Singular Plural
Nominative இடையீடு
iṭaiyīṭu
இடையீடுகள்
iṭaiyīṭukaḷ
Vocative இடையீடே
iṭaiyīṭē
இடையீடுகளே
iṭaiyīṭukaḷē
Accusative இடையீட்டை
iṭaiyīṭṭai
இடையீடுகளை
iṭaiyīṭukaḷai
Dative இடையீட்டுக்கு
iṭaiyīṭṭukku
இடையீடுகளுக்கு
iṭaiyīṭukaḷukku
Genitive இடையீட்டுடைய
iṭaiyīṭṭuṭaiya
இடையீடுகளுடைய
iṭaiyīṭukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இடையீடு
iṭaiyīṭu
இடையீடுகள்
iṭaiyīṭukaḷ
Vocative இடையீடே
iṭaiyīṭē
இடையீடுகளே
iṭaiyīṭukaḷē
Accusative இடையீட்டை
iṭaiyīṭṭai
இடையீடுகளை
iṭaiyīṭukaḷai
Dative இடையீட்டுக்கு
iṭaiyīṭṭukku
இடையீடுகளுக்கு
iṭaiyīṭukaḷukku
Benefactive இடையீட்டுக்காக
iṭaiyīṭṭukkāka
இடையீடுகளுக்காக
iṭaiyīṭukaḷukkāka
Genitive 1 இடையீட்டுடைய
iṭaiyīṭṭuṭaiya
இடையீடுகளுடைய
iṭaiyīṭukaḷuṭaiya
Genitive 2 இடையீட்டின்
iṭaiyīṭṭiṉ
இடையீடுகளின்
iṭaiyīṭukaḷiṉ
Locative 1 இடையீட்டில்
iṭaiyīṭṭil
இடையீடுகளில்
iṭaiyīṭukaḷil
Locative 2 இடையீட்டிடம்
iṭaiyīṭṭiṭam
இடையீடுகளிடம்
iṭaiyīṭukaḷiṭam
Sociative 1 இடையீட்டோடு
iṭaiyīṭṭōṭu
இடையீடுகளோடு
iṭaiyīṭukaḷōṭu
Sociative 2 இடையீட்டுடன்
iṭaiyīṭṭuṭaṉ
இடையீடுகளுடன்
iṭaiyīṭukaḷuṭaṉ
Instrumental இடையீட்டால்
iṭaiyīṭṭāl
இடையீடுகளால்
iṭaiyīṭukaḷāl
Ablative இடையீட்டிலிருந்து
iṭaiyīṭṭiliruntu
இடையீடுகளிலிருந்து
iṭaiyīṭukaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “இடையீடு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press